Gözlerimi kaçırdım yağmurlardan , sırılsıklam yaralarım
Bir özgürlük üç deniz arasında tek mısralık
Aklımın bulanık tarafındasın şimdi
Yorgun senden doğan her çocuk
Arkandan sürüklediğim her mahur beste
Seni arıyor zifiri karanlıkların içinde
Kandilini kaybediyor gök kubbe
Sevda düşüyor kırık tümcelerden
Bütün alfabe iç kanamaya tutuşuyor
Adını yazmak kıyamete meydan okumak.

Dökülüyor bütün kent yollarına
İntizarını kaybetmişti bütün sevda bakışları
Yaralı bir serçe kanadına bağlı bir ıssızlık tutuşturuyordu
Aşkın en saf yanlarını
Kor bir alevin bedenimin bütün mahremiyetini
İşgal ettiğini anlıyordum
Bir ölüm kuşatıyordu bütün düşlerimi
Adresi belli bir yolculuktu bu sefer
Azrail
Ben
İçimdeki
Sen
Ve
Issız Sevdanın yanık tarafları



Gecelerin en katil bakışlı zamanlarında vuruyordu sensizlik
Bütün kelebekler baharı getirmiyordu , papatya yangınıydı bu mevsim
Dört mevsimin bütün illegal sevdalarından arınıyordu
Bahar kobayı papatyalar bütün çığlıklarını güllere bırakıyordu
Bütün güller kan kırmızı hayatı anlatıyordu
Bir hayat tutuyordu güvercin gagasında
" Dal " kırık özgürlüğün yapmacık gülüşlerinde kalmıştı
Pandomin sadece oyun muydu ?
Dilini kesmiştim akrebin ve her yelkovan kaçışında
Bir tur atıyordu yalnızlık aşka çelme takarak
Ve hiç bir şeyim yokken seviyordum seni
Çünkü sevmek sıfırdan başlamaktı


Düşüyordu depremsi akılların yarattığı anka kuşu
Sanırım imdat sesleri içinde son kez küllerini topluyordu
Tanrı bir kez daha aşkı yaratsaydı
Acaba gene adem ve havva aşkından mı başlardı
Düşünceler zincirlerini kırıyordu hayatın temelinde
Sanırım deccalın zamanı
Günah hep bir semboldü bir adanın ortasında
Sevap ise gözbebeklerimiz kadar yakındı baktığımız noktaya
Şimdi yok artık bir sevda , aşk , özgürlük , yaşamak , ve doyasıya sarhoş olmak


Hadi son kez sarıl gözlerimin irisine retinası yırtılsın
Giriş metnini unuttum , sonuç metinini hatırlıyorum sadece
Dudaklarının kavruk sahrasında çöl yağmuru bekliyor coğrafyam
Kördüğüm bir sessizliğin ardından
Seviyorum Seni
Bir yağmurdan sıyrılmış , sırılsıklam bir aşk olarak
Ve
Tanrı tekrar yazmalı artık ;
Adem ve Havva aşkını

Muhammed Yalçınkaya