Kapıyı aç yavaşça
ellerine düşsün eylül yağmuru
içimden mutlu insanlar biriktiriyorum sana
karşılıklıksız sorular sorarsın diye
bir bir sustum kelimeleri

Hep kazanır oysa sevda
kanatmayı öğrenmiş çünkü yara


bazen sıkar rahat
yüklenir insan uzakları
Pazar akşamlarındaki
harıtaların düşlerine daha fazla
zarar vermemek için
gönüllü yanlızlıkta

Aslında her insan
kendi masalına bilmecedir

Oysa sayaç
açıktır hep
Sen
harflerini örtünürsün
Uyanınca çünkü unutabilmelisin


Sormadı kimse
Yağmurları neden sevdiğimi
Veya bilinçsizce yüzmek dahamı güzeldi
Oysa sudan çıkan ayılırmı bir daha
Yada balıkçı
Yanına yan gelip yatarmı balıkla
Veya bir piano düşünün
Nasıl tasavvur eder pianisti
Ekmek verdiğiniz insanlara aşık olabilirmisiniz
Peki üzerinden geçerken karıncaların

Yada kopardığınız çiçekleri
Saksıya dikerken
Kimin yaralarını sarıyorsunuz
Yeşersin diye beklediğiniz
Bu bahçe kimin?

Öldürmeden
Sevebilmek
Soldurmadan tutabilmek
Veya dokunabilmek
Sevgi emek değilmi
Emeksiz ölüyor her sey
Zaten hayat bile
Ne kadar narin değilmi
Peki ya sevgi?





Surumda sızı
yağmurdan kalma
uzakta çok uzakta
yarı ıslanmış kökenleri
bir tuzlu sıvıda
kaynaşıyor hala
asit’te

kemikleri kemiren sevda
Kaçınılmaz
bir arkadaş yara
engince karşılıyor beni
elinde meyve sepeti
toplamış sevinçlerimi
bir kuşun kanatlarında gizli
bulutlardan daha yüksekte
kaprisleri oysa

elmacık kemikleri, şeftali sarısında gizli
Kirazlar gibi kabarmış bende
İki parmak onları ele geçirirken
Yağmur ve çiy üşümede


gidilesi iklimler
bir yıldızın rehberliğinde teneffüste
Bogazlarda sıkışmış kelimeler
Kapı aralılarındaki yanlızlıklar
Kelimlerden çalınmış sevda
geceyi ilk aydınlatan
ilk gecedeki ışık
ilk geceden gidilen
Venüs
Bir gurur rüzgarı
Yada gözümde bir çöp misali
hep çözülmeye hazır


şuramda bir ısırık
Arı dokunuyor usulca
işin sonunda
başka bir hayatta bile
Papatyalar dökülmede
kazananı yok aslında
av ve avcılar
tadını çıkarıyorlar
Küçük bir elma içinde
Bir kurtçuk aslında sevda


Şimdi tam zamanı
Hiçbir ruh halinde dahi
döker gözyaşlarını
onurlu işçiler için
Gün kocaman bacaklı
Akşamlar yenlerinde
Ne zaman fısıltılı ölüm
Yeminler kadifemsi
her şeyden daha kesindir kararı
Çalarken kapıları


Saatten saate
Arı ölür
anahtarını bulun
Bir vaha
Kenarları yumuşak olsun
Mayısta korkular üzerinde parlakça
yen içinde kalsın arı