ömrümün tam ortasındayım, şimdi
çırpınışlarım sadece bir yudum aşk için
kendimi boğan sensizlik ,
aslında hiç yoktu aklımda
korktuğum düşe uğradım sanki
baktım ki, kalmışım yarı yolda
bu can yoksa ,sol yanında
boş ver, diyorum artık,arama


titrer ellerim tutmaz dizlerim vah bana
isyan fıçısından çıkmış sarhoş gibiyim
gecenin sensizlik kokan girdabında
suskunluğuma bakmayın
fikrime ceza veren diller lal olsun
bu can yoksa kelamında
boş ver,diyorum artık konuşma


Sonsuzluğa akan derya gibi gülüşler aktı yüreğime
oysa durdu karışımda hayali bir mechul
bedeli ne de ağırmış bu gülüşün
kollarda nefes alıyor yalnızlık şimdi
suskunluğun, hayalini kanatırcasına
yasaklı ise aşkın kitabını okumam
bu can yoksa hecende
boş ver, diyorum artık yazma


ey yarim !
sen biliyor musun?
Hep sürgün yemişti düşlerim
Uykusuzluğumun da kafiriydi
İlk önce ölen onlardı
Onlardı şerefli bir intihar öncesinde
Beni bir cana bağlayıp,
Bana yarını hatırlatan
bir an olsun kapanmıyor gözlerim şimdi
çünkü yarın yasaklıyor gül tenini bana
gönlümü dara çekip duruyorum
yalnızca bana yasaklı ise aşk
bu can yoksa gecenin beklentisinde
boş ver ,diyorum artık sorma


nasılsa yokluğun gerçek bir zindandır bana
yürekten uzaktakiler bilemezler
kalemlerin neden kırıldığını
bilirse bir can bilir
anlarsa bir can anlar beni
ben de her sabaha yeniden doğarım
bu yüzden boş ver,aldırma
sadece içimi döktüm sana
ZARALICAN İST 2010