Dalgındım biraz kanepe kenarında duran yastıklar kadar
Gözlerini dikmişti üstüme bütün oda
Hüzünler dans ediyordu tenimin kıvrımlarında
Cadde ki araba sesleri penceremin içinden
Az çok vuruyordu kulaklarımın memelerine
ve yüz üstü düşmüştü hayallerim
kan revan duruyordu kanayan yüreğim avuçlarımın içinde
Bazen diyordum kendi kendime küfür edercesine
yedi ceddini düzdüm ulan bu sevdanın daha ne alacağı var ki
Sonra töre cinayeti gibi namlusunu çevirmiş bütün anılar
Tek mermilik ve kurşun deldiği yeri kanatarak fırlıyor dışarı


Dargındım zamana zamanda dardı zaten bana
Öfke nöbetleri tutuyordum vardiyasını kaçırmış işçiler telaşında
Servisimi bekliyordum azrail kınından çektiğinde uyduruk tahta kılıcını
Vuracaktı başım yerinde olursa , bana göre yoktu çünkü düştüğüm hayaller kayboldu
Bir orhan veliyi anlamaya başladım bu İstanbul’u gözlerin açık dinleyemezsin zaten
Ya kapatacaksın tamamen perdelerini kapanacak bütün boğaz ve meydanlar
ya da aç gözlerini öldürsün bütün parfümeri dükkanından çıkma
Begonya kokulu kadınlar
Paltosunda yırtık dekolte fahişe taşıyan var mı ? ? ?



Donuktu dili gecenin
üşengeç kelimelerin titreyen senfonilerinde ay katili oluyordu yıldızların
Yıldızlar düşüyordu bütün mezarlara
dili geçmişti bütün cesetlerin , musalla taşlarına yazılan isimler kadar
anlamlı değildi işte ismimiz
seninde bir farkında yoktu herkes gibiydi işte
yüzün,gözün,ellerin ve ayrılıkların

....


Karın tokluğuna çekiyordum bu sevdayı
İspanyol meyhanelerinden çıkma sözlerimle seviyordum seni
Bütün şirke koştuğum küfürler sevdanın bir köşesinden tutukluyordu beni
Bu milyonlarca insan neden seviyordu
ve ayrılığı bile bile bu acıyı çekmek hangi kanunun yasal prosedürüne uyuyordu
Seven mi zalim , sevdiren mi ...
Yoksa hepsi bir tuzak çektiğim acılar mı kâr kalacak

Sende aynısın işte
Elin
Yüzün
Gözlerin
ve
Ayrılıkların
.....

Muhammed YALÇINKAYA



/...

Ölüler konuşamaz ve sessiz ağlardı mezarlarının başında toplu katliamlar vardı tarihin her sayfasında . Yaşayan ölü katliamı hiç düşmedi sayfalara çünkü bütün ruhlar çığlıklarıyla susuyordu gözyaşlarına ..

Muhammed Yalçınkaya

..../