/Gözlerimi kapattım senin üstüne , en yüksek noktadan tut benni
Yanaş yanıma yosun kokan Gözlerinle , sönsün bütün deniz fenerleri
Yakamozu olmasın gerdanında parlayan maviliklerin
Lacivertte boyanmış gecenin morg ayazında dudaklarımdan dökül
"Sevmek için Gözlerimi kapattım , öleceğimi inan bilmiyordum" /

Ne savaşlar kaybetmişti gönlüm
Ne fetihler yaşamıştı Gözlerim
Sözlerim hep Aşka peydah olurdu ıssız gecemde
Masamda duran bir kaç gazete kağıdına sarardım sensizliği
Üstünü karalardım gecenin mürekkebinde
Dallar savrulurdu ezannı belirsiz imsak vakitlerinde
Anlamazdım Aşkı " Adem" bu yana
Gönlü siz ya da benn gibi çarpabilir miydi alfabennin
Nefes verebilir miydi ölmüş bir ruha
Üflediğinde bahar gelir miydi Gözlerine sevenin
Sözler biter mi ? kaç ayetlik bir Aşk düşmeliydi
Kaçında dilden dile yasak demeliydi
Aşk adem bedeninden bir ruha işlendi
Bir Gözler yasakla açıldı
Arkasından gelen her dua aslında kenndini bulmaktı


Sen kenndine köle de , mahkum de , azad edilmeyi bekleyen güvercin de
Ne fark eder ki Gözleri sende mühürlenmiş sende açılan Aşk için
Sen ona söz de , Aşk de ve ya birşey deme sadece " sus " de
Nereden vurduğun önemli değilldi "Aşkı"
Aşk cenderesinde çarptığın her hücre kenndinden bir parça götürürdü zaten
Sen kenndi idamını bekleyen mahkum , Gözleri sabaha hasret
Sen Aşka dua kadar yakın ve dudaklarında zemheri kadar soğuksun
Sen adem neslinden gelsen de Aşk alfabesinde hep yasaktın


Gözlerini sürmeyeceksin Aşka
Aşk sol yandan yaklaşan hız sınırı olmayan bir vasıta
Çarptığında ruhun titreşimler yaratacak yıldırım frekansında
Sözlerini yutacaksın kelime(kelam) kelime(kelam) konuşmak isterkenn
kelime(kelam) kelime(kelam) susacaksın
Dergahlar arayacaksın kenndine bir "Taptuk Emre" olmak isteyeceksin
Gönlü fukara ömrüne
Gözlerini açacaksın sende her doğan gün gibi güneşe
Tenin donacak Aşkı anladığında Gözlerinde
Sözlerin yüreğine nakış gibi işlenecek , dillerinden çıkan her söz
Bir bAşka yürekte filizlenecek
Bir ömür düşşün bir nefese sığmış
Bir " Aşk " düşşün gönle bergüzar
Bir cihan düşşün bir meleğin nefesinde sonlanacak

/ Sen bildiğim bütün ayetlerin tersi , AŞK
Bildiğim bütün gönüllerin Sulltanı , yağmurru , tufanı . . .
Sen biçtiğim Gözlerin kitaptan alıntı kısımları
Nefesim bir kelebek nefesi şimdi
Anlıyorum şimdi Aşkı
Üç gün yaşayan kelebek abdesti gibi
Her şey üç güne sığıyordu
Birinci gün gördüm
İkinci gün sevdim
Üçüncü gün gönlümde öldüm /

İki mum arası ateş huzmesi bir "Aşk"
Dağlarına vurgun bir sevda
Sözleri hep yarımdır dergah gönüllülerinin
Hep bir kısmı mahşere saklanır dileklerin
Aşk bir Gözde canlanırsa , bir bedende ölmezmiş
Yeter ki yanacak yürekler " Aşkı " Aşktan almış olsun
Dilimde bildiğim bütün küfürlerle sevebilirim seni
Ruhum sana sadık olduktan sonra bilirim bir "Aşk"
yağmurrdur ruhun çorak coğrafyasına
Bilmem kaçıncı saatin akrebinin bozgununda sana koşarım
Sabah ezannlarında durduğum ismini
Kaza secdelerinde bozarım
Dedim ya gül güzelim
benn " Aşkı " 3 harfte anlamıyorum


Üç harfle başladı dünya
Adem
Şevkinde
Kalp açıldı
Bir kemikten kaç hayat çıkabilirdi
Gözleri mucizeye açılan alem
Kapandığında ayrılık vardı
Bir yasak elma çöktü kursağına
Hayat düştü , gökyüzü mavi karartılı yağmurrla
Bir nuhun gemisinde kaçak yolcuydu
3 harfle başladı , 26 harfi yaktı
Toplamında bir 29 harfe sığdırılamadı

" Üç Harfi 29 Harfe Değişiyorum
Senin Adını İsrafil’e Söyledim
Her Üflediğinde Kıyamet Kopacak Yüreğimde"

MUHAMMED YALÇINKAYA




/...
Herkes aşka anlam verebilir fakat herkes aşkı anlayamaz. . . Anlayamadığım aşkın şerefine hadi bakalım tozlu sayfalar karşıla kalemimi bütün kanlı cesaretin ile . . Ne de olsa bütün aşk hikayelerinin yazarları aşkı yaşayanlar kadar ceset torbası ve soğuk yüzlü musalla taşları şimdi aşkı mavi gökyüzünde gördüğünü sanan bu paranoyak sancılar kaç delilik daha yaptırır kanımla beslenen bakire kalbime. . .

Muhammed Yalçınkaya
. . ./