En sevgili
Ey sevgili seni sevmek ne tehlikeli işti
Sevgili için

telli turnalara ısmarladım yaşmağı
Bir kadeh daha için
için için hayat ne için?
bize madalya takmadı hayat
kırmızı bayrak için
hiç bir şeyide takmıyor zaten
Zaten oynadığımız oyunlarıda kaybediyorduk şişede
Hep bir fazla hep bir eksiktik masada
Zaman yabandı

Yabandık zamanda
eskidik kelimelerde
Biz seninle kiraz dalındaydık
Yerimiz yoktu dünyada
Kağıt sırtında isimsiz
iki dudak aralığında pulsuz mektup gibiydik
iki duvar gibi yaşadık adresimiz yoktu
gölgeydi sanki her şey
Bir gölge oyunuydu hayat
Başka bir oyundu

biz başkalarının üzüntüsünü zevk edinmiştik çünkü
hiç tanımadığımız insanların göz yaşı içimize dökülüyordu
Sokak köpeklerine ağladık bir ara
Kanadı kırık güvercinlere yandık sonra
Bir ara hava kirlenmesidir tutturdun
değirmenler kurduk
Kelkit çayına


Yeşil dünya diye inat ettin
Bir ara amerikaya savaş açtın
Kerkükte beş özel timci öldü
Toprak bile dile geldi
Nasıl kıyılır cana
Bilesin sırtımda emanet var
Dedem amcalarım kurtuluş savaşı şehidi

Yüreğim emanetti
Yoksulun derdine yanıktı
zayıfın derdiyle zayıfladık galiba
sevgili olmaya zaman olmadı
hayat üzüntü ve yangındı hep
zaman olmadı şaraba


Yaşamak ne zor işdi
Yanılgıydı
Yanlıştı her şey
Yenilgiydi savaş



Bilirmisin
Kuşlar ölmek için izdivaya çekilirler
şeyhimin ormana saldığı askerleri
Köylüler kovalıyarlar
Ne yanlızlıklar vardır
ağzını bıçak açmazlar
kırılmış kuçaklarımız o zaman
denizlere baraj kuruyoruz
Anlaşılmak ne zor iştir
Arşın gölgesinde yaşayan her şey
Dünyadan bir şey taşımalıydı


Yaşamak ot gibi
Böceklerin harcı
Ne kanadı kırık kuşlar vardır
Canavar olurlar üstüne laf ettirmezler sevince
Sevmek böcekleri, çıyanı
insanlar aynaydı sana
ülkeyi sever gibi sevmek seni
ne güzel işti