sarı kamış yollarım
bütün ömür misafirsin
kesintisiz tekrarıyla gözlerin
sokağım uykuda
gemileri batmış bir sahilden
mendiller sallayan
yaz saatı uygulaması vardı sende
bizde tifi boran hakim

yolları hiç kesişmeyen
iki dogru gibi
yan yana akan ırmaklar
avuçlarımdan kayan

bir yanlış iki dogruyu götürüyor hayatta
zaten iki yanlış bile bir dogru etmiyor
iki yanlış gibi gibiyiz seninle
her sabah çorbada asta
haram gibi yaşıyoruz işte


ve yayılır çevreye limanlar
tan yerinden
betimsiz giziyle
gezintisiz durağan
zincirli ayaklarım
“hiç” gelir aklıma
hiçlikte mayam okunur
hiç kimse gibiyim

bilenler susar
bilebileceklerse sağır
simdi sen istediğin kadar bağır da bağır
çünkü her kes aynı köprüden geçmemiştir
akşamdan sabaha işkence kalır
çaresi yoktur hüznün
kendini ilaç sanır


sende ilkbaharlar baskın
bense sonbaharda durağan
seni yazın cehennem sıcağı kuruttu,
beni kışın kara soğuğu bile unuttu,