Kavlin yalan
Kalbim talan
Gaybî bir şerr gibi nefesin
Sefil bir zulmetmiş,
Ruhuma zerk ettiğin.

Kemendini kırmak kabil mi
Kınından sıyırdığın bakışlarının…
Kalbi kırka biçen kılıç kelamın.
Sabır, kehribar sarısı bir sayrılığın yılgın adı;
Yitirdiğim, selamsız sabahlarla geceye ulanan günler ardı.

Ümit! Bu talihsiz aşığı bırak da git…
Git ki yıkılışınla başlıyor her merhun vakit…
Dimağına bir kanatlı söz düşmemiş cânân!
Gözlerini olsun esirgeme!
Yâdından nasipsiz hatıralarla,
Bir ömür tütüyor beyhude…


Âvâreyim, ışıksız yıldız gibi boşlukta
Çölde kılıksız biçareyim.
Leyla’ya nisbet, bir bahtı siyâh,
Gün doğsa üstüme ne çıkar, intizarım kendime;
Ahhh!
Ah olsun, gökçe gözlerine düşen gönlüme,
Bezm-i ezelde eleme, belî diyen dilime!


Aşk; dualanmışsa Kâbe’de Mecnun dilince
Vazgeçmek olmaz elbet sevdadan
Âfâk-ı nigâhımdan gurûb etme sevgili
Beni böyle mahzun bırakıp gitme sevgili