bir kemâlat çizgisi tarih boyu varlığım
doksandokuz ad ile tan yerinde derk menem.
yalvaç huyu hakkına pak alnımda arlığım
tünde günde acunu aydınlatan görk menem;
Mahtumgulu selinden koşuk deren Türkmenem!

‘Dut şeherim bol oğıl!
Daş neherim bol oğıl!
Yâdla meni vagtıñda,
Goş säherim bol oğıl!’

aksakallar ad verir gürbüz erler dizinde
kara çadır aklayan gökçe kızlar tizinde
yol bilenip durmadan atam ötem izinde
boz topraklar hatrına öz yurdundan terk menem;
Mahtumgulu ilinden koşuk deren Türkmenem!

‘Gadrını bil od özüñ
Gül-pürçükli nur yüzüñ
Yagşı sözüñ hoş sözüñ
Gök güherim bol oğıl!’

her konardan fışkırır her baharda nevleşip
soluk verir yarına kilim kilim evleşip
beş vakitte iki bağ dede torun devleşip
tanrı bilir gördüğüm uğraşlarda erk menem;
Mahtumgulu elinden koşuk deren Türkmenem!

‘Gice keçti batıştı
Seret şapak yatıştı
Canıñ cana gatıştı
Bar miherim bol oğıl!’

doru taylar tozundan kanatlanan canımla
harsım üzre çağlayan bilge başlar şanımla
asilliğim hikmeti damla damla kanımla
meydan hakkı çağlara bilek çatan berk menem;
Mahtumgulu telinden koşuk deren Türkmenem!

‘Manı çeyne gapdırıp
Yüreğimi dopdurıp
Türk vaspını çapdırıp
Pek deherim bol oğıl!’

Kurtbala der “kim demiş yazlak kışlak yorulur,
geçmişini zûl edip kor özünden vurulur? ”
nice hasret yangını kim demiş ki durulur,
ezel ebed tarihe takvim düşen Türk menem;
Mahtumgulu dilinden koşuk deren Türkmenem!

‘Boyçeçaglar tagtına
Yüpek asman bagtına
Ganıñ gızıp agtına
Dil möherim bol oğıl!..’

30 Haziran 2005 // T A R S U S

hakan ilhan kurt