gülizâr gülüşündür yerler gökler kâinat
ve iç çekişlerinin divânesi mahzûn dem
intizam zirvesinde demir atmış bir san’at
sancağımdır alnından alnıma akan billûr
seninle neşelenir keder dolu hikâyem
seyir defterimdeki notlar mutluluğumdur


yılgın martılar kadar artık tedirgin değil
sımsıcak kucağından avuçladığım milât
kadife rüzgâr olur bir kasırgadan meyil
rotası yüreğinde sürüngen aksak gemim
gülizâr gülüşündür yerler gökler kâinat
şefkâtine sığınır okyanusum dört mevsim


yalıyar düşlerimin en ferâh gülüşünden
ve inanmışlığımdan alır gücünü sahil
ruhum dalga köpüğü kum kalesidir beden
meş’âledir öyküsü gülizâr mil mil yanar
yılgın martılar kadar artık tedirgin değil
sere serpe uzanmış romantik anaforlar


radyo tiyatrosundan kalma ıpıslak sırtım
dev dalgalara karşı direndiğim tek güven
güvertem son direğim dilimdeki son yalım
adın kadar azizdir adın kadar tertemiz
yalıyar düşlerimin en ferâh gülüşünden
menfez uğraklarımdan dudağında kalan iz


lumbuzlar yalnız senin maviliğine dalar
ve sana uğurlanır sağıldığım her nazım
savurgan kalemimde kıvrak alabandalar
sana doğru doğrulur yelkenler kanat kanat
radyo tiyatrosundan kalma ıpıslak sırtım
gülüşündür gülizâr yerler gökler kâinat


üçaralıkikibinsekiz-tarsus

hakan ilhan kurt