AYNALAR KIRILINCA

Sözlerinde yangındım, sular bile söndürmez
Ava giden avcıyı, kimse yoldan döndürmez
Kafestedir gözlerim, Kaf dağı çok uzakta
Pır pır eder yüreğim, Anka kuşu tuzakta
İsyan iklimindeyim, gün ağarmadan vurun
Kanım damlar heceme, hatıralar siz durun
___Umut hüsrana döndü, nehirler çağlayınca
___Yolculuk vakti geldi, aynalar kırılınca

Gelecek düşlerimi, çöpçüler süpürünce
Gönül kuşlarım gitti, hasretin köpürünce
Derbeder bir abdalım, sazım elde gezerim
Söylediğim ezginin, pınarında tezerim
Yıldızlar beni dinler, gün geceye dönünce
Şimdi susma zamanı, hayallerim sönünce
___Umut hüsrana döndü, nehirler çağlayınca
___Yolculuk vakti geldi, aynalar kırılınca

Kalbimden çekildi su, Aral gölü gibiyim
Yalnızlığa sığındım, Sahra çölü gibiyim
Ulaşılmaz bir dağım, kartallar gökten süzer
Okyanuslar dibinde, yaralı mazim yüzer
Kırıldı saydam fanus, karlar yağdı yazıma
Naram göğe çıksa da, gelmezsin niyazıma
___Umut hüsrana döndü, nehirler çağlayınca
___Yolculuk vakti geldi, aynalar kırılınca

Tükenince sözcükler, geceler çağırdı mey
Gönlümün nağmesiyle, üflüyor eski bir ney
Semazenler durunca, vuslatın ayinine
Ahir zaman gitmeli, sonsuzluk tayinine
İşte yağıyor yağmur, hücreme yorgun yorgun
İnleyen damlaları, düşüyor kırgın kırgın
___Umut hüsrana döndü, nehirler çağlayınca
___Yolculuk vakti geldi, aynalar kırılınca

Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi
[email protected]