Sevdanın aleviyle gönlü sarınca buhar,
Sıcak bir öğlen sonu sende kaldı gözlerim.
Susayan yüreğime gelemeyince ilkbahar,
Saman rengine dönüp sensiz soldu gözlerim.

Sebepsiz koparınca sevdanın çıpasını,
Mutluluk sarayının yırttın be tapusunu,
Sırtıma vurunca da ayrılık sopasını,
Hüzünler mekânında yalnız doldu gözlerim.

Evlerin ışıkları yanarken birer birer,
Heceler şiirlerde kanarken birer birer,
Dizelerim firkatı sunarken birer birer,
Gezdiğimiz yollara bakıp doldu gözlerim.

Aşkımızın değeri hele söyle kaç kırat,
Issız çölde koşmaktan bitap düştü yâr bu at,
Hasret yüklü gemiler gidiyorken son sürat,
Bakarak dağlara hüzzam saldı gözlerim.

İhanet defterine yazılan günahınla,
Feryad-ı figan dolu kısa ömrün ahında,
Yağmurlarla ıslanmış Stockholm sabahında,
Sonsuzluk namazını sensiz kıldı gözlerim…

25/08/2010 / Ankara- Stockholm