MAVİ GÖZLERİ ÇAKMAK ÇAKMAK

İstanbul’dan çıkınca yola
Doldu yüreklere neşe
Hırçın Karadeniz
Açtı bağrını ona
Geldi Samsun’a
Aylardan Mayıs
Günlerden ondokuz

Sarışındı
Sözleri barışındı
Mavi gözleri çakmak çakmak

Dağlar üstü süzüldü
Amasya’da verdi tamimi
Erzurum’da yurduna üzüldü
Kurtuluş sözlerinde samimi

Kongreler içinde dimdik başı
Dinecek dedi: Milletimin yaşı
Ankara yolunda
Düşmana çatıldı kaşı

Sarışındı
Gökyüzünde kartaldı
Mavi gözleri çakmak çakmak

Bozkırın ortasında durdu
Kavurdu güneş yüzünü
Yüreğini namluya sürdü
Esirgemedi sözünü

Sarışındı
Yeleli bir aslandı
Mavi gözleri çakmak çakmak

Bozkırın ortasında yürüdü
Kavurdu rüzgâr yüzünü
İstasyon yolunda
Özgürlük kolunda
Yazgı değişecek dedi Ankara’da
Bitecek bu savaş burada
Düşmanı titretti gür sesi
Halkının yüreğinde nefesi

Sarışındı
Korkusuz kaplandı
Mavi gözleri çakmak çakmak

Mustafa Kemal’im
Türk milletinin gülü
Sonsuza dek ötecek bülbülü

Sarışındı
Yeleli bir rüzgârdı
Mavi gözleri çakmak çakmak



Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi


Ey Atam gösterdiğin yolda sonsuza dek başımız dimdik yürüyeceğiz. Bize gösterdiğin yoldan ölsek de ayrılmayacağız. Bu zor günlerde seni daha iyi anlıyoruz.