Sonsuz Aşk

Sancı dolu gecenin rahminde kanayan kor,
Ruhumun yangınından kalan bir iz olmasın.
Beni usluya değil şizofren aşığa sor,
Can çekişen mazimin hatırı hiç kalmasın.

Tebeşirle yazasın gönlümün tahtasına,
Aslı dururken gitme sevdanın sahtesine,
Hicran denen hançeri kalbimin ortasına,
Çekinmeden sapla ki gülüm sağken solmasın.

Boşa uğraşma sakın bu kurgan gönlüme dar,
Kurşun yemiş şafakta düşlerime yağan har,
Ben iki dünya ile bir beden gibiyim yâr,
Söyleyin vefasıza namazımı kılmasın.

Canla imzalı akti sebepsizce bozarken,
Boynu bükük aşkımı satır satır yazarken,
Sonra kendi elinle ona mezar kazarken,
Bir şair gitti diye soytarılar gülmesin.

Gamzemin kuytusunda çakallar koşuşunca,
Bir çekirge sürüsü sevdaya üşüşünce....
Biz iki manyak gibi durmadan dövüşünce,
Gözlerin hasret ile buğulanıp dolmasın.

Roma lejyonu gibiydin yaptın seferini,
İhanet meydanında kazandın zaferini,
Işık söndüğü zaman aşk yitirdi ferini,
Adın mazide kalsın kimsecikler bilmesin.

Gönlü astığın tezgah filistin askısıydı,
Belki bizi tüketen mahalle baskısıydı,
Şairin örtündüğü son akşam baskısıydı,
Anıları terkettim ardım sıra gelmesin.

coşkun mu’tlu
13.01.2015