GÖLGESİNDE AKŞAMIN

Güneşin damarları, son hazana dönünce
Gökte yıldızlar yanar, kalbim içten sönünce
Kınında paslanıyor, hasret kuşanan günler
Çığlığım oldu adın, mazide kaldı dünler
Düşüverdi geceme, yazıya dökülen söz
Uyanıverdi acılar, gönlüme çökünce köz
__Gölgesinde akşamın, bulanık sular gibi
__Sesin sesime akar, çağlayan nehir gibi

Tutuştum yangınlarla, çağrına kulak verip
Ömür güllerim soldu, sana sunamam derip
Ölümün soluğudur, dinle yürek sesimi
Çifte su verdi hasret, söndürdü nefesimi
Sürüldüğüm namluda, boğuldu gece son gün
Beklerken ışığını, bak güneş üşüdü dün
__Gölgesinde akşamın bulanık sular gibi
__Sesin sesimi yakar, çağlayan nehir gibi

Issız, suskun ilkbahar, yürek yorgunu gece
Türkü oluyor dağda, söylenen her bir hece
Yangın ertesi düşte, kapılar açık şimdi
Sürgünlerde ses oldum, çağrımı duyan kimdi
Gizemli bir sabah mı, doğrulan şu yeni gün
Hazanla bitecektir, vuslatı bekleyen dün
__Gölgesinde akşamın bulanık sular gibi
__Sesin sesime bakar, çağlayan nehir gibi

Haykıran şu sesimin, kayboldum çığlığında
Yağmurlu gözlerinin, boğuldum sığlığında
Köksüz kaldı şimdiden, umudun ağaçları
Gözlerime kuruldu, sonsuz darağaçları
Senin için gelmiştim, yapraklar dökülünce
Kurşun sıktım şafağa, anılar sökülünce
__Gölgesinde akşamın bulanık sular gibi
__Sesin sesimi yıkar, çağlayan nehir gibi


Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi