Durma Git Güle Güle

Demek bitiyor sözün ve sen gidiyorsun yâr,
Yolların açık olsun durma git güle güle.
Yaralanmış göğsümde bırakıyorken bir hâr,
Gönlüne neşe dolsun durma git güle güle.

Şu yorgun gözlerimde uçurtmalar uçarken,
Vurgun yemiş şafaklar birer birer kaçarken,
Ayrılık zakkumları dudağımda açarken,
Anılar bende kalsın durma git güle güle.

Çilem ilhamım olur şiirlerin koynunda,
Zarlarım hep yek geldi garip kader oynunda,
Bu sevdanın vebali artık senin boynunda,
Aşkın gülleri solsun durma git güle güle.

Köhne yalnızlıklarda bir mum bir de ben varım,
Bu aşkta hüzün oldu ey yâr benim de kârım!
Eyvahım yok kimseye kendimedir zararım,
Hasret davulu çalsın durma git güle güle.

Damarımda yangın var uğultudur sözlerim,
Ömür denen yokuşta yorgun düştü dizlerim,
Sokağında kalırken tozlu ayak izlerim,
Gözyaşımı el silsin durma git güle güle.

Coşkun Mutlu / c.mu’tlu

13.02.2014 - Ankara