Mülteci Bir Ömür

Serseri düşlerimin kanayan şu koynunda,
Hasret şarapnelleri yağıyordu geceme.
Bir yaz ikindisinde ayrılığın oynunda,
Yasadışı sevdanın kanı düştü heceme.

Hüzünlü saçlarıma düşen yorgun aklara,
Ey sevdiğim mülteci bir ömür sıkıştırdım.
Düşümü parçalayan karanlık sokaklara,
Hasret kokan bir aşkı inan ki yakıştırdım.

Geceydi şehre hüzün ağır ağır çökerken,
Paslanmış bir mızrağı yüreğime sapladın.
İlkyazın yağmurları gözyaşını dökerken.
Kendi nefsine uyup oyunlar hesapladın,

Bir uzun hikayedir anlatsam anlamazsın,
Mekanı nere iyi kötü adamları kim?
Bu öykünün başında yorulur dinlemezsin,
Sonra düşersin dara bulamazsın bir hekim.

Sevdanın sözlerini dudaklarında ezdin,
Yağmurun yansıması caddelere düşerken.
Bir ömrün vedasında yorgun gözünü süzdün,
Anıların bağrını sessiz sessiz deşerken.

coşkun ‘ mu’tlu