31
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
6766
Okunma

Uzun zamandır,kaleme ve kağıda uzaktım.Yazmama kararı almıştım.Ama yazmak için bir sebep buldum sonra.Bana yazma aşkını tekrar getiren değerli okuyucuma teşekkür ederim.
sen,karanlık gecelerin
kara cübbeli kızıl yargıcı
ben,her şehirde aranan
sakar bir gönül hırsızı
kaç suç yazdın gönül haneme
zifiri gecelerin koynunda
faili meçhul,kaç aşk cinayetini
üzerime yıktın,sinsice
kaç kez köşe başlarında
kıskıvrak tutuklattın beni
kaç kalem kırdın bu dava uğrunda
ve kaç dipsiz kuyuda esir bıraktın
söylesene...
tuhaf değil mi,tuhaf
benim gibi bir hırsızın,senden hesap sorması
bu suçlu haliyle hem de
oysa sen,sen beni bir korkak sanıyordun
sadece geceleri dolaşan
arsız,korkak bir gönül hırsızı
yanıldın işte yanıldın,Gecelerin Yargıcı
çok şeydim belkide
belkide,karanlık gecelerde
sözlere kurşun sıkan
gaddar bir seri katil
belki de,sana tutkun;sana meftun olan
ve her gece,senden bir doz koklayan
sana bağımlı bir keş
belki de,umut kaçıran
bir umut taciri,ne bileyim işte
ama;kalp hırsız değildim asla
tamam,itiraf ediyorum
belki çalmağa çalıştım
ama,çalamadım asla
biliyor musun?
çok sakar bir hırsızım aslında
şu kocaman dünyada
şu kocaman şehirde
çürümeğe yüz tutmuş,onca ıssız ev varken
soymak için,senin
bir gece yargıcının evini seçtim
gün doğarken
o soğuk sonbahar gecesinde
nefesimi tutabilseydim eğer
belki de,şüphe etmeyecektin
belki de,şıkları yakmak yerine
bir el feneri alsaydım elime
hiç uyandırmayacaktım seni
devirmeyecektim,koca koca vazoları
kırmayacaktım aynaları
o telaşla,onca yüksekten
bırakmayacaktım bedenimi sağır karanlığa
bükmeyecektim ayak bileklerimi
yığılmayacaktım,topallaya topallaya gittiğim
o soğuk köşe başına
belki de,ellerime kelepçe taktırdığın
o sönük sokak lambasının altında,olmayacaktım
kaçacaktım,kurtulacaktım,bu mel’un suçtan
ne davalım olacaktın o zaman
ne de yargıcım
belki de daha ilk celsede
kırmayacaktın kalemini
ve tek celsede yediğim
müebbet cezamda olmayacaktı mesela...
ama şimdi,karanlık bir hücrede
senin verdiğin cezayla
çaresizliğin beşiğinde
sallayıp uyutuyorum,körpe umutlarımı
kaç yüzyıl sonra uyanırlar,bilemem
bu yüzden,yavaş yavaş inanır oldum
kader denen yazgıya
kaderim bu olsa gerek
suçum gönül hırsızlığı olsa gerek
ama zoruma giden ne,biliyor musun?
zoruma giden,işlemediğim bir suç yüzünden
müebbet hapis yemek...