1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1290
Okunma

Meksilaya,
Bir virgül gibi ayırıyorsun
Kendinden sonraki tarihi
Artık hayat ne eski hayat
Ne de virgül
Sadece alfabe işçisi
Bir virgül gibi topluyorsun
Saçlarını arkaya
Açılınca hafif hafif
Başlıyor omuzların akmaya
Arasına virgül katıp harflerin
Durduruyorum zamanı
Dünya eski dünya mı? Değil
Bir virgül gibi kıvrılıyorsun
Darasız, solumdaki uçuruma
Zarif bir bıçak kesiğisin
Sekiyorsun bir kıvılcım gibi
Gecenin karanlık saçlarına
Kamaşıyor gözlerim