Dilinden fırlamış üç beş ok,kelime sıfatında

En çokta kalbimin kırılgan yanından saplanır

Ve ağzımın ücrasında mülteci kelimeler

Miadı dolmuş gönlüme yol gösterirler

Kendileri gibi göçmen sevdalarla öğünürken.

Oyy sinemin sarmaşığı!

Yolunu şaşırmış asi,hırçınlığı yüreğinde damgalı

Ayın şavkı aydınlatmasa güzelliğini

Karanlık kadar kararan ruhumdan korkarım.

Cıngının feryadı sarmalarken tenimi

Başımda ayazın soğuk elleri

Bu ne tezat hükümdür,yoldurur saçlarımı kendime .

Aslı cürüm olan sözü neylesin

Kırk ikindi yağsın gusül eylesin

İçindeki siyaha nur yağdırsan,yanıyorum sanırken

Sen çal oyna varsın aklının yettiğince söylesin .


SELMA PEKŞEN