Dağlarda yankı var, göklerde ezan sesi,
Bir Bozkurt eğilmiş, secdede nefesi.
Ne güç kalır ne kudret, yalnız bir teslimiyet,
Bir Bozkurt secdededir, imanla ebediyet.

Yelesi rüzgâr gibi, alnı toprağa yakın,
Duası fısıldıyor: “Ey Rab, Türk’e yakın.”
Yüreğinde töre var, dilinde besmele,
Gözünde hilâl parlar, gönlü bir hele.

Kılıcı kınına döner, susar her fırtına,
Yiğitlik iner kalbe, rahmet olur adına.
Asena’nın nidası ufuklarda gezer,
Tanrı Dağı şahittir, nur iner her gezer.

Dağlarda yankı var, göklerde ezan sesi,
Bir Bozkurt eğilmiş, secdede nefesi.
Ne güç kalır ne kudret, yalnız bir teslimiyet,
Bir Bozkurt secdededir, imanla ebediyet.

Bozkırın ortasında sessiz bir ay doğar,
Yıldızlar sükûta erer, rüzgâr bile susar.
Ne zulme baş eğer
Ne kula selâm eder,
Alnı göğe değerken hür doğar, hür ölür er.

Kurtluğundan utanmaz, kulluğuyla övünür,
Secdenin özünde bir millet yeniden büyür.
Sabah olunca yeniden hilâl parlar göğünde,
Bir ulus dirilir yine, secdenin özünde.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(10 Aralık 2025)