Elif, lâm..
Sır dolu her kelâm..

Nedir bu sır
Gel ey Hızır, yak içimi ayet ayet
Hem gitsin kalbimden kir
Hem silinsin fikrimden şikayet

Ben Yusuf değilim, kuyulardan korkarım
Ne bir kervan var kurtaracak,
Ne bir pazar satılacak
Mısır, kurumuş başakların ülkesi
Nil’de haset akıyor

Ey munadi! çağır halkı : meydan da zelzele var
Dünyaya meyil artmış, şeytana güman
Çürütüyor kalpleri bu kirli duman
Miğfer kırık, kılıç kırık, ok kırık;
Ey munadi, çağır halkı puslu bir merhale var

Dilde cehalet er’i, kalpte deccal miğferi
Hakikat perdesini kırmaya çalışıyor
Şehvet payesinin zayi rehberi
Canı - can ile vurmaya çalışıyor

Zaman, ahir- i mutlak; şakiler kervan keser
Mazlumun başı kesik, zalimler devran keser
Değirmenler kırılmış, sularda bir zihniyet
Padişah ülkesinde köleler ferman keser

Nefes mahkumiyetin dergâhıdır zilletin
Alemde peyda vechi mühürlü bir illetin
Zalimler meydan okur, dili yok bu ümmetin
Bu dermansız sabii’nin ahı bin arşta gezer

Herkes hızır olmuş da, gizli sırlar peşinde
Ölümsüzlüğü bulmuş, şimdi yıllar peşinde
Uyanınca uykudan , Hak Divan eşiğinde
Gözlerini dikip de zar da perişan dizer