Seni seversem, kıskanırsın,
Kıskanır gidersin yine...
İyice sokul önce fikrime
Kaç hece, ölçüsüzce sınırdan kaçtı
Kaç cümle afalladı seni görünce
Dağın sisini, rüzgarın sesini
Baharın nefesini sakladım şiirlerce
Seni seversem, kıskanırsın.
Kıskanır gidersin yine...
Bunu anlatamam kendime

Seni seversem, kıskanırsın,
Kıskanır, gülmezsin...
Gamzende ben eksilirim
Hiç olmadım ki! bilirim
Oturur, düşünürüm olanı, biteni
Hayal kurduranı, hayalinden istemi
Seni seversem, kıskanırsın,
Kıskanır gülmezsin
Bir zehir miktarı baksan ya, ölmezsin!

Seni seversem, kıskanırsın.
Kıskanır gidersin yine
Bunu anlatamıyorum kalbime
Nasıl bir virgülle bağlanmış sana
Noktasız bırakmış, notasız, sessiz
Halbuki mırıldansa ismim dilinde bestesiz
Hangi şarkıda yada türküde
Destansı herhangi bir öyküde rast gelmis gibi
Seni seversem, kıskanırsın
Kıskanır gidersin yine..
Bütün siirler gönül koyar gidişine