Taşıyın rıhtımları, tüm gemileri yakın
Savaşları bitiren kıvılcımlar bırakın
Hüzünlü şairlerden sessiz dizeler alın
Karanlığı söndüren is avizeler alın
Limanlara matemden siyah kancalar takın
Taşıyın rıhtımları, tüm gemileri yakın

Nasıl can tartabilir bu ölümcül terazi
Sükûnet sinesinde alevli bir arazi
Bir sabii’nin mektubu yedi arşı titretir
Gözlerin görmediği karıncayı kükretir
Nasıl hatırda kalsın kire bulanan mazi
Nasıl can tartabilir bu ölümcül terazi

Çıkarın başınızı kör olan dehlizlerden
Uzaklaşın, fikrinizi yaralayan izlerden
Yıkımları anlatın lâl olan dilinizle
Beddualar fırlatın mühürlü kalbinizle
Sağır kulaçlar atın bu küflü denizlerden
Çıkarın başınızı kör olan dehlizlerden

Uyanıklar, uyanın; çocuklar kervan tutmuş
Bombalar , sessizliği unutturmuş onlara
Sokaklarda bir yıkım, oyunlar unutulmuş
İyi bakın, cennete uçan o masum çocuklara
Uyanıklar, uyanın; bebekler kervan tutmuş
Gözleriyle ah eder , diri uyuyanlara

Çocukları susturan, bu ne kirli karanlık!
Karanlığı kusturan, bu ne kirli karanlık!