Seni sevmek mühim mesele
Nesir cümlelerde adın var
Sanki bengisu kanadın var
Arzusu ulaşılmaz bu visale
Destansı feryadın var

Griye hüküm süren binbir renkte sesin var
Rüzgara diz çöktüren fısıltılı nefesin
Siyahın yad’ını dinle şimdi,
" Bir kere" ler içinde, sen ki " bin kere " sin
Şiirleri andıran adını dinle şimdi
Ne zaman ki bekledim ahu’yu menzil içinde
Sende mi’adımı dinle şimdi

Seni sevmek derin mesele; meşakkatli yolu var
İştirak etti beni mecnunlar davetine
Makta’sını uzattım segâhi kasidenin
Ehline gül uzattım deruni endişenin

Nallarını eritti şehsüvâr kısrakları
Sana ulaşmak için rüzgârlara borç taktı
Gönlüme k/ulak verdi hüseynî ormanları
Yolumu dikiverdi çift başlı sarmaşık
Gökyüzüne sıçradı külleri aşan ışık

Seni sevmek gizli mesele, sırlı maişeti var
Nazenin bir çocuğun asi bir neş’eti var
Susmalı, gün öldüren kurşunî yazmaların
Vurmalı bam telinden , gam teline sazların
Sahraların binbir renge boyamaları suları
Himayene almalı işlenen kusurları

Aklında kalan tek bir cümleyim şimdi
Noktası, hüzün işlemeli
Aslını kavramalı bu hisselerim
Tek mirasçısı benim, duygusuz düşünmenin
Kalbimi parçaladı elveda cüsselerin
Şimdi nasıl nakşetmeli seni kaf’a!
Beni esir ettiğin bu muazzam arafa
Sonra çekilip bir tarafa
Avazım çıktığı kadar susmalı...