Açılın ey hafîler, nefes artık bizdedir
Karanlıklar odada, aydınlık; denizdedir

Sonu geldi viranın; nuru yandı hiranın
Kervanda Bahira’nın sırrı gönlümüzdedir

Aşıklar O’na âşık, eşikler O’na eşik
Cümle alem birleşik manâ mevsimindedir

Aşk sunun şu sâkiye, gönül verin Bakî’ye
Kül olan muttakiye cennet ; şehri yare’dir

Şahid olun tanıklar, geldi bağrı yanıklar
Ey sırr- ı uyanıklar; bu nasıl emaredir

Sırra ermek hâd ister, uçmayan kanad ister
Virane sanat ister; Divanda mehparedir

Sakın bendin ah ile, kusur hem günah ile
Bekâ’da eyvah ile pay’a düşen nâre’dir

Meydana gelen , gelmiş, gelene dedik; ermiş
Kendini kefenlemiş, bu nasıl melhamedir

Kıyılara dal ’ dedik, lazım olan al ’ dedik
Dünyayı bilemedik, irinden bir tanedir

Döner aşık meydanda, Hû çeker , dû cihanda
Nefes alan , sanan da ; " dünyalık divanedir

Bu " yanmak " nedir sence, ne gündüzdür ne gece
Cesedi gömülünce, bilirsin, pervanedir

Hakkı arayan, bulur, aşk tahtına kurulur
Gönül aşkla kavrulur, ne güzel himayedir

Daim Hak de , heryerde; gece, gündüz , seherde
Hakk anılan yerlerde firdevs hep sermayedir

Geldik, durduk bâbında, can sattık pazarında
Gönül dünya hanında, sessiz bir mihmanedir