Gözlerinle Hiç Gülmediğin Adam

“Ben senin bakışsızlığında göz oldum.”

1. Bab: Yüzüme Bakmadan Geçtiğin Gün

Bir kadının,
bir erkeğin gözlerine hiç bakmadan
onun kaderine dokunması mümkündür.

Sen bana hiç bakmadın, Nihal.
Ama ben,
sana bakılmamışlığın içinde
kendimi sevdim.

Senin yüzün
hiç dönmedi bana.
Ama ben senin
arkaya bakan hâlini bile sevmeye cesurdum.

2. Bab: Ben Söz Olmadan Sevgiydim

Sen hiç “gel” demedin.
Ben de hiç gitmedim.
Ama kaldım.
Hep orada, senin uzağında
bir gölge gibi.

Seninle hiçbir gün batımına oturmadım
ama her batımda
sana dua ettim.

Ne garip değil mi, Nihal?
Bir adamı hiç sevmeden,
onun dualarında yer almak…

3. Bab: Gözlerini Kaçırırken Beni Kaçırdın

Bir kadın gözlerini kaçırırken
sadece utanmaz,
bazı adamları da kaybeder.

Ben seni göz göze gelemeyişimizde sevdim.
Sen gözlerini yere indirirken
ben yere inip seni aradım.

O yüzden bil ki,
ben seni sevmenin utancı değil,
sevilmeyişin ahlâkıyla yaşadım.

4. Bab: İçimden Geçip Gitmene İzin Verdim

Sen beni sevmemeyi seçtin.
Ben de seni üzmemeyi.
Bu yüzden
aşkımızın tek şahidi
suskunluğum oldu.

Ben seni kırmadan gidişini
kendime kırgınlıkla ödüllendirdim.
Sana hiç kızmadım, Nihal.
Ama kendime çok kızdım:
“Niye bu kadar incelikli sevdim seni?” diye.

5. Bab: Senin Olmayan Aşkın Hatırası

Seninle hiç fotoğrafımız yok.
Ama ben
yüzünü zihnime
bin farklı ışıktan çizdim.

Sana hiç dokunmadım.
Ama teninin dokunmadığı
bir adama nasıl acı verdiğini
öğrendim.

Sen beni hiç tanımadın.
Ben seni kendimden çok bildim.

“Ey Nihal,
senin gözlerine yazılmayan bir adam,
kendi kalbine bir mezar kazdı.”

“Ve o mezarda
seninle hiç yaşanmamış bir aşk,
ağlayarak beklemeyi öğrendi.”