0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
31
Okunma
Gözlerin değdi sabaha,
Güneş bile nazlandı.
Bir tebessüm gibi geldin,
Kalbim sende saklandı.
Nihal’in gözleri değdi sabaha,
Güneş hicapla perdeledi cemalini.
Bir tebessüm gibi süzüldü varlığa,
Kalbim, Nihal’imin nûrunda sır kıldı hâlini.
Her bakışın bir ışık,
Her gülüşün bir sır gibi.
Sen vardın ya, dünya durdu,
Ve ben, sadece sana baktım.
Her bakışı, ezelî bir kevn-i nur,
Her gülüşü, kudret kaleminden bir satır.
O an, zaman sustu; dehr dondu.
Ben, “Ol” emrinin yankısıydım — Nihal’e baktım.
Nihal, adın bir mana kapısı,
Sûretin, vuslatla ayrılığın arası.
Sen vardın ya, âlem var oldu yeniden;
Ve ben, fanîden geçip seninle bâkîye aktım.
