Uzak bir dağın ardında kalmış sesin,
Yıllar geçse de kulağımda yankı…
Gönlüm hâlâ senin adını anıyor,
Sensizlik ferman, ben mahkûmu gibi.

Her gece yarısı,
Bir yıldız düşer pencereme sessizce.
Karanlık susar, kalbim konuşur:
“Gelemez misin, bu defa gerçekten?”

Yokluğun,
Bir han gibi içimde soğuk,
Kapısı kapalı, ışığı sönük,
Her duvarda anıların gölgesi.

Bir zamanlar “hayatım” derdim sana,
Şimdi o kelime bile titriyor dudaklarımda.
Bir dua kadar sessiz, bir yara kadar derin,
Adını anmak bile nefesimi yaralar.

Her gece yarısı,
Saatler bir döngüye girer,
Zaman sensizliğe teslim olur.
Bir mum yanar masamda —
Alevi, gözlerin gibi kısık, umut gibi zayıf.

Gönlümün sığınağıydın bir vakit,
Şimdi ıssız bir şehirde yankılanan adım gibiyim.
Uzak mısın, yoksa ben mi kayboldum sana?
Kim bilir, belki ikimiz de yoldan döndük sessizce.

Sensizliğin hükmü ağır bir ferman,
Ne rüzgâr dinler, ne sabah aydınlanır.
Hayatım,
Sen gideli bir mevsim değil, bir ömür eksik.

Her gece yarısı,
Aynı soruyla kapanır gözlerim:
“Gelemez misin?”
Bir kere olsun, rüya bile olsa,
Kapım çalsa adımların sesiyle.

Bir mektup yazdım sana dün gece,
Kağıdı gözyaşı, kalemi özlem.
Gönderemedim, çünkü biliyorum —
Uzakların posta kutusu yok artık.

Gönlümde bir sızı var, adı sen,
Bir yanım susar, bir yanım seni anar.
Rüzgâr her estiğinde taşır kokunu,
Ama ellerim hep boş kalır ardından.

Her gece yarısı,
Bir umut daha söner içimde.
Saatler hep seni gösterir,
Zaman bile bana acıyarak bakar.

Yokluğunun gölgesinde büyüdü kalbim,
Kırık bir aynada yansır suretin.
Belki bir gün döner diye sustum,
Ama sessizlik bile senden daha uzak şimdi.

Bir gül kuruttum kitabın arasında,
Kokusu kalmadı ama hatıran var.
Her yaprağına dokundukça içim titrer,
Sanki parmak uçlarımda geçmiş zaman.

Her gece yarısı,
Bir şarkı çalar uzaktan bir yerden.
Sözleri sen, sesi hüzün,
Ben dinlerim, sen belki hiç duymazsın.

Yokluğunla konuşmayı öğrendim sonunda,
Sessizliğe cevap veriyorum artık.
Bir tebessüm bile hatıradır bana,
Bir nefesin bile ömrüme bedel.

Gönlümde adının yankısı dinmiyor,
Bir ömürlük dua oldun içimde.
Ne unutuş derman, ne zaman ilaç —
Sensizlik, kalbimin yazgısında mühür.

Ve her gece yarısı,
Göğe bakıyorum inatla yine,
Belki bir yıldız kayar,
Belki sen dönersin — kim bilir,
Bir kalp inanınca mucizeler olur bazen.