6
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
237
Okunma
Insan yanışına şükreder mı?
Şükrederken yanar mı?
Gönül Ahh’a alıştı..
Bir "Ahh" bu kadar ağır olur mu?
Olmazsa zaten aşk olur mu?
Aşk olursa gönül haddini aşar.
Defalarca kovulur da yine "Ahh "ile,
kovulduğu gönülde yaşar..
Divaneliktir bu,benliği aşar....
Deliliktir,
Akılla izah edilmez
Zira akıl söner, gönül yanar;
gönül yanar da küllerinden doğar.
Ve yanarken anlar insan,
ateşin içindeki ateşi
Kovulur her defasında o kapıdan,
ama bilir; kapıdan kovulmak, eşiğe düşmektir,
Ve eşikte beklemek de sevdadır.
Ve sevda;sevdiğine yanmak
Ve sevda yanışını sevmek...
5.0
100% (8)