0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
47
Okunma
Bir an, dilimden düşmeyen adın
Aklımın esrarında savrulur
Ve bir zaman kulaklarımda çınlayan sesin
Zihnimin boş sokaklarında kaybolur
Ellerim dokunmayı,
yitip giden sıcaklığını unutur
Gözlerim hatırlamayı,
bir gülüşün uğruna vazgeçtiklerimi unutur
Zaman yavaş yavaş siler suretini.
Kalbim ağır ağır gömer
her sevinci, her kederi
Ama bazen, bir an gelir
bir nefes gibi hafifçe ürperir yüreğin
“Unutulmadın,” der rüzgâr yüreğine
Ve bir zaman sonra,
o fısıltı da kaybolur
