Geçen Zaman Değil, Ömür

Geçen zaman değil, ömürdür can,
Sanma ki öyle basit bir yalan.
Her günümüz birer parça azalır,
Farkına varmazsın, ömür geçer her an.

Zaman dediklerin, saatle, günle,
Ömür ise yaşar gönlünde, dilde.
Bir bakarsın dünden eser kalmamış,
Ne kadar savrulmuş, oysa elinde.

Gençlik bir rüzgâr, esip geçer,
Hayal dolu düşler hep geriye düşer.
Zaman değil, ömürdür tükenen,
Her heves, her umut, gün gelir söner.

Her sabah doğarken umut dolu bir gün,
Bilir misin o gün son anındır belki bugün.
Zaman değil, ömürdür yitiren,
Her nefes aldıkça eksilir ömrün.

Geçmişe dönüp bak, ne çok şey yitirdin,
Her biri ömründen bir parça götürdü derdin.
Zaman değil, ömürdür eriyen,
Her acı, her keder, içine işler derinden.

Gülüşlerin soluk, sevinçler azalmış,
Kalbinde birikmiş ne çok hüzün kalmış.
Zaman değil, ömürdür saklanan,
Her gözyaşı bir hatıra, içine kazınmış.

Dostlar birer birer uzaklaştı senden,
Her biri kendi derdine düştü, bilmeden.
Zaman değil, ömürdür ayrılan,
Her veda, her elveda bir yaradır gönülden.

Öyle muhtacım ki bir sıcak ele,
Teselli edecek bir tatlı dile.
Zaman değil, ömürdür geçen,
Her nefes, her an, özlemle dolu çile.

Nerede kaldı gençlik, nerede umut?
Geçen günlerin hesabı yok, unut.
Zaman değil, ömürdür kaybolan,
Her anın kıymetini bil, bu dünya bir anlık umut.

Gitsem de uzağa fayda etmedi,
Sorunlar çoğaldı, çile bitmedi.
Zaman değil, ömürdür tükenen,
Her mücadele, her acı bizi biraz daha tüketti.

Son nefeste anlarsın gerçeği,
Hayat dediğin bir yolculuk hevesi.
Zaman değil, ömürdür sona eren,
Bir yolculuk biter, yeni bir kapı açılır, belki.

Bayrama çevirin göçtüğüm günü,
Artık dayanacak halim kalmadı.
Zaman değil, ömürdür uçup giden,
Her nefes, her an, ömrün son mektubu yazıldı.

Gelip geçen zaman değil, ömürdür,
Kendi kaderinde sen yolcudur.
Zaman değil, ömürdür geçen,
Hayat dediğin, bir rüya gibi biter, tükenir.