Yolcu Olmayanla Yol Alınmaz

Yolcu olmayanla yola çıkılmaz,
Yola yazıktır, zaman harcanmaz.
Halden bilmeyenle söz edilmez,
Dile yazıktır, gönül incinmez.

İnsan, anladığı insanda filizlenir,
Anlaşıldığında çiçeklenir.
Herkes insan doğar belki,
Ama çok azı insan kalır, ne garip değil mi?

Kötülükler bitmez belki de hiç,
Ama iyilikler çoğaltılabilir içten içe.
İlimden ziyade edep gerek bize,
Gönül ehli olmak düşer herkese.
Edep ilimden önde gelir daima,
Saygı süsler insanı her daim hayatta.

Bazıları yatırımdır, kalbe ışık saçar,
Bazıları faturadır, ruhu boşa yorar.
Üzmeyi huy edinenlere kalbinizi harcatmayın,
Sevginizi değer bilene saklayın.

Hayalleri, düşleri hep yarına erteledik,
Bir an durup da hiç yarını düşünmedik:
Belki de kalmadı çok yarın bize,
Yaşanan her an bir hazine gizlice.

Her an, her nefes kıymetli unutmayalım,
Yaşanan her günü sevgiyle donatalım.
Çünkü hayat telafisiz anlardan ibaret,
Göz açıp kapayınca sona eren bir hikayet.