2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
198
Okunma
Bir vakit gölgede beklerdim
sözlerin ulaşmadığı o kıyıda
üşüyen taşlara benzerdi ellerim
gidenin ardından eğilmiş bir ağaç gibi
susardım
Ama sonra
bir sabah
toprağın sesiyle uyandım
ışık, kabuğuma değdi
göğsümde bir kıpırtı
adını bilmediğim bir ilk
Artık her şey
yeniden başlar gibi oluyor
bir kuş, pencereme dokunur
bir tohum, içimde yer arar
ve ben,
artık eksik değilim
Yüzüm göğe dönük
adım, yolda
ne varsa geride kalan
rüzgârla aramda
ve ben yürürüm
sanki ilk kez
bir şeye yaklaşır gibi.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz