​Nehirler akar, sırlar gizler dibinde,
Kalpte bir yara, bilirim, ne kadar derinde.
Bir zamanlar gül kokan bahçelerde,
Şimdi dikenler, her yanı sarmış, neylersin.

​İnanmıştım gözlerine, sözüne kanmıştım,
Ateşinle ısınmış, ışığında yanmıştım.
Meğer bir yalanmış o parıltılı dünyam aldatıldım.
Ardında ihanet saklayan rüyadan uyandım.

​Gülüşün bir maskedir, ardında zehir,
Benim saf kalbimden daha ne istersin birikir.
Her vaadin boş bir yankı, bir hiçlik gibidir.
Seninle soldu içimdeki her yeşillik.

​Bir köprü kurmuştun, güvenle geçecektim,
Bilirim, bu köprünün ucunda düşecektim.
O alçaklık senindir, bende kalan yara keskindir,
Nehirler taşsa da, silmez bu kara lekeyi çare unmam dostluk şereftir.

​Şimdi yalnızım, ay ışığında bir gölge,
Unutulmuş bir şarkı, terk edilmiş bir bölge.
Küllerimden doğacağım göreceksin git değme.
Öğrendiğim bu dersten, sende nasibini alacaksın
rezilce.