Faturasız hislerle büyüdüm
Yüzümüze serpiştirilen neşenin gölgesinde
Menzilsiz yollara revandı gönlüm
Leyla’nın yüzü henüz aksetmemişti beyaz perdeye
Yuvasız kuşlar vurulmamıştı sapan taşlarıyla
Kerpiç evlerde hakiki gülüşler vardı
Betona saplanmadan önce
Ulu çınar gövdelerine isimler mühürlenmeden
Bir göz vurumu aşkları saygıyla selamlardık
İçimize kazılan mezarlar yoktu
Ölümlüler ölüme değillerdi hazır
Zaman paslanmamıştı akreple yelkovan arasında
Ucuz düşlere yelken açmamıştık daha
Riya ruhumuzu gasp etmemişti
Delikanlıydı sevdalarımız
Su katılmamıştı mayamıza
Bir baştan bir başa hanımeli kokardı aşklarımız

Faturalı hislerle tanıştım
Yıllar biriktikçe göz çukuruma
Hayasız kan pıhtılarından ihanetler tattım
Resmi resimli kağıtlar uğruna
Vedasız gitmelerin sancılarını uyuttum göğsümde
Yüreğime naylon erttiler
İnfaz edildim hiç yere kirli masalarda
Bir kez bile yeltenmedim ah etmeye
Sırlı yazıma dönmedim yüzümü
Günü gelince beni anlarsın diye

Hesapsız ve kitapsız indiriyorum ömrümün perdesini
Ruhumun mecburi hizmetini tamamladım
İkramiyesiz emekliye ayırdım kalbimi
Mutlu sonlar tozlanmış masallarda kaldı
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde
Beni bir ceylanın ahu gözleri benden aldı
Ferhat değilim bir gürzüm de yok
Yoruldum yokuşları düze çekmekten
Dağları un edip elekten geçirmekten
Kalmadı sermayem dualarımdan başka
Anladım bakiyem yetmiyor artık aşka...