Milyonlarca yıldızı bir etsem bir sen etmez
Sönse yüzünün ışığı
Kapkara olur dünyam
Doğsa geceden güne
Naz ederek güneşim
Nuruyla kör etse yeryüzünü
Bil ki bir damla huzmen etmez

Bütün canlar bir olsa
Sendeki bir tel etmez
Bu yürek bu tendeyken
Sana olan şevk bitmez
Sensiz kısırlaşır zaman
Saatlere gam düşer
Mevsimler evrildikçe
Yüreklerde kor gibi
Köz gibi hasret pişer
Sayfalar uzar gider
Dudaklardan isli vah
Dizelerden kanlı ah düşer

Şu tiril tiril göğün altında
Nefesler bir edilse
Bu kuş göğsünden verdiğin
Çeyrek soluğun etmez
Bütün yüzler silinse
Fikrimin perdesinden
Ay aydınlık nur yüzün
Yorgun gözlerimin aynasından gitmez

Tarihin satırlarında
Çağa düşen muştusun
Padişah divanında
Sadrazam okkasından dökülen
En yüce bir ülküsün
Şehzade dudağımdan kopan
Günümü düğümleyen
Ateş apateş bir türküsün
Damarlarda akan can
Yüreklerin gücüsün
Ömrüme bahşedilen
Gecemi süsleyen ayın ondördüsün