Acıyı ekip yüreğime öylece gittin
Yörüngesi değişti dünyamın
Bunca hatıra hangi cebe sığar söyle
Göğüs cebimi yangına vermişken
Kanlı gözlerimi sevmezsin bilirim
Oysa hüzündü yediğimiz içtiğimiz
Kainat gam ülkesine döndü bak
Her nefis tadacak ya
Ölüme yaslamışız sırtımızı

Efkarı miras bırakıp öylece gittin
Etimi kemiğime çok gördün
Aklımı başıma
Zamanı çiviledin alnından pazartesiye
Kırdın kalplerini saatlerin
Cuma akşamlarımızı nasıl unutursun
Sohbet ekerdik orta şekerli kahveye
Babanın yadigârları büyürdü ellerinde
Saçlarını tarardın ay ışığıyla
Ay ışığında severdin beşi bir yerde
Durmadın aldın takvimden pazar ertesini
Sığındın toprak kokan ananın ak göğsüne

Kerbelayı sıkıştırıp avuçlarıma öylece gittin
Sular kurudu pınarında
Sabır gerildi gergefinde
Kan yutuldu sancının dizlerinde
Senden geliyorsa ızdırap başla göz üstüne
Yutarız kanı kızılcık şerbeti niyetine
Yamacını süsleyen kim varsa ciğerini bıraktı cennetine
Alnından öptüler sonra acının
Yelken açtılar yeisin denizine
Ruhunun çıngıları sustu duydum
Kırlangıçlar havalandı yarandan
Kimse tutamaz artık filik saçlarındaki kelebekleri
Haktan vaki oldu mıhlandı ayakları kısrakların
Şart olsun bir ömür sürecek hasretin...