Şehrin kalbinde yükseldi bir ses,
Sözüyle ördü külliyeyi, vakti, nefesi.
Ayasofya gibi ulu, ebedî, vakur,
Fethin habercisiydi bu kelamın nur.

Kubbesinde gezdi mısraların nur,
Minarelerinde yankılandı ezanın duru.
Duvarları dua, taşları tilavet,
Sözün inşa ettiği mabettir Ayasofya işte.

Her harf bir taş, her dize bir kubbe,
Her kelime duvar, içinde âşıklar uyur.
Yıkılmışken bile dimdik durdu söz,
Fethin habercisidir, kalbin muştusu öz.

Bir zamanlar karanlık, puslu günler,
Şimdi fetihlerin kutsal münşiler.
Sözle yıkılır karanlık surlar,
Ve kalpte açılır duaların çiçek bahçeleri.

Kalem ve kelâmla çizildi çizgiler,
Fetih ilanıdır, suskunluk kırgındır.
Ayasofya’yı fetheden yalnızca top değil,
Sözün kudretiydi, kalpte doğan hakikat.

Mısralar yükseldi kubbeye kadar,
Her satırda dua, her hecede saadet akar.
Fetih suresinin mısraları gibi,
Harf harf kalplere inen rahmet gülü.

Bir ay ışığı gibi aydınlattı geceyi,
Her kelime, bir meşale, her dize bir heceyi.
Fetih kapısı aralandı, gönüller açıldı,
Ve sözün mabedi, yeniden can buldu, yaşandı.

Suskunluğun içinde açan bir çiçek,
Sözün Ayasofyası, her dizeyle büyür, yükselir.
Kalpte saklıdır fethi müjdeleyen sır,
Ve o sır, kelamın ışığında hep parlar.

Bir kubbe gibi sığınır kelimeler,
Her minarede yankılanır dualar.
Kalemle yazılır, kalpte yaşar bu mabed,
Fetihlerin habercisi, kalbin muştusu, sözün ayasofyası.

Ayasofya’dan yükselen nağmeler gibi,
Söz akar gönüllere, yumuşatır demir gibi.
Her harfi saklar binlerce hikmeti,
Medeniyetin derin kollarını genişletti.

Zamanın üstünde asılı bir sancak,
Bin yıldır bekler, her dize bir tac.
Kalemin kudretiyle yeniden dirilir,
Ölü surların ardında aşkın sesi çınlar.

Mürekkep denizinde yüzen bir gemi,
Gönülleri fetheden, ışık saçar geceyi.
Söz, zırh olur, kalkan olur,
Ayasofya’nın kubbesinde dualar olur.

Yıkılan her taşta bir umut gizli,
Yeniden inşa edilir kelimeler gizlice.
Sesler yükselir, nurun habercisi,
Kalbinde taşırsan, fetih mucizesi.

Kubbede yankılanır her tekbir,
Her mısra bir ferman, her kelime bir izbir.
Sözle yükselir, sözle var olur,
Kalbin mabedi, her sancakta açılır.

Ey kalem, sen ki ruhun mimarısın,
Her satırda binlerce hikmeti taşır,
Bu mabedi sonsuza kadar yaşat,
Fethin ayak sesini dizelerde başlat.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(24 Temmuz 2025)