Kâğıt, beyaz bir meydan; kalem ise kılıç,
Her harf bir darbeydi, her cümle bir vuruş.
Sükût, pusuydu bazen; bazen de tuzak,
Ve ben yazarken değil, susarken oldum uyanık.

Cephede açılmış bir duaydı mısram,
Harfin ucunda titreyen bir âmin vardı.
Söz, secdeye eğildi vakti gelince,
Bir “ol” yankılandı gönlümün her siperince.

Dilimden düşen ilk harf “Hâ” idi belki,
Bismillah diye çekilmişti kılıcın ilki.
Mürekkep değil, alın teriydi dökülen,
Kalemden çok, niyetti kalpleri bölen.

Her cümle, kaderin dizildiği bir sıraydı,
Ve her nokta bir secdeydi, Rabbe ağlayışımdı.
Suskunlukla yazdım en keskin satırları,
Zira hakikat, sessizlikte büyütür atları.

Kimi harfler zırhtı, korurdu içimi,
Kimi harfler oktu, delerdi düş’ü ve kini.
İnce bir elif, kılıç gibi düştü satıra,
Ve elif ki: Dost ile düşmanı ayıra ayıra…

Dilimdeki tek tekbirdi: “Allahu Ekber!”
Yazarken içime çektiğim en büyük zafer.
Bir harf düştü yüreğime, fırtına başladı,
Her dizeyle gönlümde yeni bir çağ açıldı.

Kalem titredi elimde, bir dua kadar ağır,
Söz, ilmek ilmek sardı içimi, saf ve sağır.
Ben ki kelâmı silah bildim bu meydanda,
Ve harflerimle kuruldum Rab otağında.

Bir yanda susturulmuş mazlumun nefesi,
Bir yanda zalimin boğazında söz kesesi.
Ve o anda indi “kudret harfi” gökten,
İçimde bir sancak açıldı kelâmın özünden.

Sözüm, harften doğdu; harfim, kaderden,
Ve her mısra yürüdü bir tek secdeden.
Ne zaman bir düş gördüm; harf uyandı,
Ne zaman sustum; dize cihana kandı.

Bir elif boyu dik durdum her satırda,
Döndüm harfleri kıbleye, yüzümü Hakk’a.
Yazmak değildi bu; bir teslimdi öze,
Bir dua gibi saklandım her heceye, her söze.

Her harf bir nöbet oldu gecemde,
Her mısra bir nöbetçi, alnımın secdesinde.
Ve “vav” düştü kalemden; büküldüm Rabbime,
Her kıvrımda bir yara, her hecede bir çile.

Bu şiir bir meydan, bu kalem bir sancak,
Bu harf bir kılıçtır: Eğilmez, kırılmaz.
Nice söz vardır, susarak yazılır,
Nice dua vardır, kılıç gibi kazılır.

Şimdi harflerimle çekiyorum safa,
Kalbim cephede, dilim duada.
Söz, sancağını dikti göğsümün ucuna:
Bu bir harbin değil, bir secdenin fethidir aslında.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(24 Temmuz 2025)