7
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
278
Okunma
duaya açılmış avuçlarından
öpüyorum kalbini
bi dünya naz,
niyazım sana
Ağrı’yım
sığamıyorum
gurbetin beşiğine
iç çektikçe
sus
batıyor göğsüme
sardığında ruhun
ruhumu
nar çatlayıp
sızıyor
zarından
bir güne
dört mevsim sığıyor
senle
düşle yeşerip
susla çoğalıyoruz
yüz yüze
göz göze
gelip, geçen günleri
bekleyiş
dikenlerinden
soyuyor gülü
kaç ayar sükûtun
sustukça
birikip gümüşe
çekilen a yar
incitiyor
sağanak oluyorum
gök pencerene
hırçın ve mağrur
kanattıp,
kanıyorum
ellerimin
vekaleti ile
tenini yakıyor rüzgar
sus ama
gel,
gel,
ama susma
gel…
Vaha Sahra
17 06 2025
23:30
5.0
100% (7)