0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
56
Okunma
Küllerinden doğar mı bir sevda?
Soruyorum göğe ve yere.
Sana olan özlem,
Bir dağ gibi sırtımda,
Ve kalbimde bir kor gibi yanıyor hâlâ.
Ay ışığıyla yazarım adını,
Her gece karanlık gökyüzüne.
Sesin yankılanır, ama bir hayal gibi,
Her nefes alışımda, seni çağırırım.
Ama sen, gelmezsin sevgili.
Bu özlem bir dua mıdır?
Yoksa bir lanet mi?
Zincirlere vurulmuş bir ruhum,
Ve sen, bu zincirin anahtarısın.
Ey sevgili, kilidi açacak mısın?
Her adımında seni görürüm,
Her gölgede, her rüzgârda.
Doğa benim kalem oldu,
Ama yazdığım tek şey sen oldun.
Bu özlem bir aşk mı, yoksa bir son mu?
Gökyüzüne, yıldızlara sorarım,
Beni senden vazgeçirir mi bu acı?
Ama yok, sevgili,
Bu özlem, kök saldı içime,
Ve seni, sonsuzlukta ararım.
