Nivar-name

Aklıevvel, ilk akıldır bilenler
Ukulu Tisa’da akıl verirler
Felek-i Azam’dır göğün en üst katı
Nüfusu Tisa’da görünür şekiller

Burçların bin bir parça her biri menem
Zuhal menem, Utarit men, Merih men
Şems yorgun, kamer medyun mudur bilmem
Herkesten münzevi, Müşteri menem

Keyfiyatı Hararet’te yandım men
Men kurudum Burudet’te muttasıl
Rutubet’te katre-i gül, nemli men
Yubuset’te soğukluğa men vasıl

Anasır-ı Erbaa’da açılan
Nar u türab u ab u hava menem
Kamış misali sazlığa saçılan
Bağrı yanık, sılaya hasret menem

Kavs-i nüzul’de gâh mahlûkat menem
Nebatat’ta türaba inen menem
Hayvan olup nebatı yiyen menem
En sefil men, en menfi olan menem

Reca olmazsa insan olmaz deyu
Havf u reca ile bekleyen menem
On bir karındaş, kuyu içre kuyu
Atılan men, Yusuf menem, kâmil men

Budur insan, okuyanlar görsünler
Sudur’sa sudur olanlar sönsünler
O dur mürşit, Mevlana’yla dönsünler
Yezdan içün insan-ı kâmil ölsünler


M.G

Nivar: yerle gök arası.