Hal Hatır Manzumesi
.
Çok şükür iyiyim sizleri sormalı?
Laf olsun diye söylemiyorum
İşim gücüm de yok
Pantolonumun yırtık dizleri
Adamakıllı bir garip Orhan Veli’yim
.
Sokak arasında top oynamıyor artık çocuklar
Birdirbir, dokuz taş, saklambaç mazi de kalmış
Kediler, çöp tenekelerine hasret
Ürkekliği ve hayali balıkları taşıyorlar bıyıklarında
Baharda uçurtmalar hemgamesini sormayın, yok
Horoz şekerleri, akideler...
Misketler renk renk koleksiyonum
Hala çamuru üstünde
Yok yok çok şükür iyiyim yine de
Bir çingene bulsam karanfil satan
Ekmeği üç kere öpüp yükseğe koyan bir yeniyetme hiç değilse
Sıkıcı şeylerden bahsederek iyi olunmaz
Ama son olarak alnı çizgi çizgi korku
Yirmi yaş üstü kızların
Evlilik baskısı işte
Anne baba kızı kötü olsun ister mi?
Bir de Zarifoğlu erken gitti be!
Desem de
Çok şükür iyiyim sizleri sormalı?
.
Gökteki bulutlar pembe bir yangın yeri
Bereket ki denizler var sepserin
Meltemler esiyor mütemadiyen
Böğürtlen, vişne ve mandalina ağaçları var her yerde
Mevsim var en asilinden bahar
Günde beş vakit ezan kulaklarıma ziyafet
Köşe başı tatlı su çeşmesi
Gülen yüz
Şükreden yürek
Sıkılmadan her gün doğan güneş
Ve rafta kitaplar her ülkeden, her çağdan
Roma’yı da ben yakmadığıma göre
Çok şükür iyiyim sizleri sormalı?
.
Gezebildiğim kadar toprak benim
Dokunabildiğim kadar kar tanesi, yağmur benim
Yeni gün göğsüme madalya
Gökkuşağı alnıma çiçek çemberi
Alabildiğine kahkaha, koşmak yoruluncaya değin
Selam vermek ve çay ikram etmek de özgürlüğümün sınırlarında
Serçelerin sevecenliği, kumruların utancı
Kuyruk sallayan köpekleri hiç saymayayım
Hayal kurmak uçarıca
Şiir yazmak düne, bugüne, yarına
Özgünlüğümce, sayfalar da benim
Evren genişliyor, insanların içi daralıyor civarımda
Dua etme de kısıtlama yok
Yani ferahlamak şansı da avuçlarımda
Çok şükür iyiyim sizleri sormalı?
.
Mahya