Okuduğunuz
şiir
11.4.2014 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
////UR///
<SEN YAĞMURDA KURUYAN UR>
Bir çağın yalnızlığını çalıyor saçların şehirler kolera ve can çekişiyor madem ki ışıt sen bir çocuk gözüyle karanlığını gelecek zaman kipinin bir ikindi vakti hüznünü demle üstüne. . Yakub’un suretinde bir kuyunun içinde Yusuf tan da ötede. . . Baştan çıkar sil sondan an be an yan o şuleyle. Seni bir kör duyar sağır görür seni bir dilsiz dinler sürekli sen yaslan bir ninniye. . . .
sıkınca toprağı damlayan kan parmak uçlarında açan bir hamamböceğinden daha mı az bereketlidir bilemem yok yere solan karanfili hiç.
Her kadın istisnasız ince bir şahmeran kendi zehrine aşık katışıksız sen yağmurda kuruyan ur sırılsıklam...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Binlerce yıl önce yedi katlı yeraltında Tarsus'ta yaşayan yılanlar vardı. Meran adı verilen bu yılanlar, gerçekten akıllı ve şefkatli idi. Onlar barış içinde yaşarlardı. Meranların kraliçesine Şahmeran denirdi. O genç ve güzel bir kadındı. Efsaneye göre, Sahmeranı gören ilk insan Cemşab oldu. O, geçimi için odun satan fakir bir ailenin oğluydu. Bir gün Cemşab ve arkadaşları bal dolu bir mağara keşfederler.[3] Balı çıkarmak için Cemşab'ı aşağıya indiren arkadaşları, paylarına daha çok bal düşmesi için onu orada bırakıp kaçarlar. Cemşab mağarada bir delik görür ve buradan ışık sızdığını farkeder. Cebindeki bıçak ile deliği büyütünce, ömründe görmediği kadar güzel bir bahçeye girer. Bu bahçede eşi benzeri olmayan çiçekler ve bir havuz ile pek çok yılan görür. Havuzun başındaki tahtta süt beyaz vücutlu bir yılan oturmaktadır. Şahmeran'ın güvenini kazanan Cemşab uzun yıllar bu bahçede yaşar. Yıllar sonra, ailesini çok özlediğini söyleyip gitmek için yalvarır. Bunun üzerine Şahmeran da kendisini salıvereceğini, ancak yerini kimseye söylemeyeceğine dair söz vermesini ister. Şahmeran'a söz verip ailesine kavuşan Cemşab uzun yıllar verdiği sözde durarak Şahmeran'ın yerini kimseye söylememiş. Bir gün ülkenin padişahı hastalanmış. Vezir, hastalığın çaresinin Şahmeran'ın etini yemek olduğunu söylemiş ve her yere haber salınmış. Cemşab kuyunun yerini gösterince Şahmeran bulunup dışarı çıkarılmış. Şahmeran Cemşab'a; "Beni toprak çanakta kaynatıp suyumu Vezire içir, etimi de Padişaha yedir" demiş.[1] Böylece Vezir ölmüş Padişah da iyileşip Cemşab'ı veziri yapmış. Efsaneye göre Şahmeran'ın öldürüldüğünü yılanlar o günden beri bilmemektedirler. Tarsus'un, Şahmeran'ın öldürüldüğünü öğrenen yılanlar tarafından bir gün istila edileceği rivayet edilir.,,,,,,,,,,,,,şhmaran kendini Vezirin kızı iyileşsin diye feda ederken,,,kadınlar bir şeyler uğruna aslında hep kendini feda ederler,,,,,,,,,şiir düşündürdü,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,gençlerin sayfası modern sayfalar inşa ederken çok kinli sözleri vardı belki o haketmişti ama bilmeden şahmaran ile gaf demekki bu kız masumdu aslında)))gördünmü bak ,,anladığım şuydu,bir kobra dansı ile ,baştan çıkardın sürekli aşk ninnileri ile uyuttun,kör sağır aptal yerine koydun bende geçmez bir urdun,,,,tebrikler genç şaire,,,,,,,,,,,,,anlamak zor baştan ama aslında şifreler yerli yerinde,,,
binay seymen tarafından 4/12/2014 9:51:48 PM zamanında düzenlenmiştir.
ya sen şahmeran efsanesi bilmiyorsun ya da kadınlara direk yılan diyorsun anlamadım. tezatlar sığınıp daldan dala atlayarak, parmak uçlarında ''hamamböceği'' açtırmak (o da neyse artık) ne zaman şiir oldu (?!) onu çözemedim.. akla geleni sıralamak an-kan-can demek şiir yapmıyor malesef.. fon ayrı bir uyumsuzluk..
Yahya İncik tarafından 4/12/2014 5:42:54 PM zamanında düzenlenmiştir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz