Bir gün çekip gideceğini hiç hissetmedim.
Seni yetim kalan bir çocuk gibi sevdim.
Ne zaman gittin, annemi ikinci kez kaybettim.

Ama insan, sevdiğine konduramıyor gidişi.
Aynı yastığa baş koyarken,
yalnızlıkla nasıl uyanılır, bilemiyor.
Ben seni sevdam diye sararken içime,
sen beni sessizce bırakmaya nasıl kıydın, soramıyor...!!

Oralarda mutlu musun şimdi?
Sabahları gülüyor mu gözlerin?
Bana anlatmadığın hayalleri
ona fısıldıyor musun geceleri?
Dizine başını koyduğunda,
ben düşüyor muyum hiç ?

Sana gökyüzü kadar geniş bir sevda verdim.
Sözlerimle sarmaladım yüreğini.
Gözüm gibi baktım,
kendimden kıydım, seni tamamladım.
Şimdi söyle:
Ben bu kadar severken seni,
sen bir başkasında nasıl mutlu olacaksın?
Git, güle güle sevdiğim.
Sen bana kıydın, ben sana kıyamıyorum.

Ne lanet ederim sana, ne dua beklerim artık.
Yalnızca şunu bil:
Ben seni baştacı ederken,
sen gidip başka birine nasıl yar oldun?
Hatıralarım affeder belki bir gün,
ama yüreğim asla affetmez,
asla affetmez seni.
Git, güle güle sevdiğim.
Sen bana kıydın, ben sana kıyamıyorum.