Dokunma Hikâyeme
Eğer geleceksen,
yalnızca bir kalbin taşıyabileceği kadar umutla gel.
Değiştirmek için değil,
kendine benzetmek için hiç değil—
Sadece anlamak için gel.

Ben, eksik bir hikâyeyim.
Bazı cümlelerim yarım,
bazı satırlarım silinmiş gibi.
Bu, anlatmaya değmez olduğumdan değil;
henüz içimi dinlemeye cesaret eden çıkmadı diye...

Ne adımı sor,
ne geçmişimde kaybol.
Biraz gözlerime bak,
biraz da sessizliğimde ara beni.
Çünkü bazen insan,
en çok anlaşılmayı beklediği ellerde dağılır.
Ben de tam oradayım işte—
ne yeterince görünür,
ne tamamen kayıp.

Eğer gerçekten geleceksen,
beni tanımaya hevesle,
benliğime zarar vermeden gel.
Unutma;
ben, yaralarımla tamamım,
kırıklarımla dengedeyim.
Bir parçamı sökersen,
bütünümle dağılıveririm.

Ve şunu bil:
Ben, başkası gibi olmaya gelmedim.
Kendim gibi kalmak için buradayım.
Ne bir role sığarım,
ne bir kalıpta susarım.
Beni değiştirme çaban,
beni kaybetmenin en hızlı yoludur.

Ben buyum.
Eksiklerimle gerçek,
fazlalarımla sade.
Seveceksen, beni ben olduğum için sev.

Yoksa…
dokunma hikâyeme.