Ben önemsiz biriyim,
Yaptığım her hareketten pişmanım.
Söylediğim her sözden,
Belki de önemsiz düşüncelerimden.
Bir tanesi hariç,
Hatırlarsan,
Seni sevmiştim ben.
Bir tek bundan pişman değilim.
Bundan dolayı utanç hissetmiyorum.
Kendimi sorguya çekemiyorum.
Yaşadığım anı sadece senin düşünle anımsıyorum.
Tüm bunlara rağmen seni tam manasıyla sevemiyorum.
Ya sen de normalleşirsen?
Yaptığım her şey gibi tekdüzeleşirsen?
Hayattaki tek heyecanım sensin.
Tek sevincim,
Tek eğlencem,
Bütün korkum bu yüzden.
Sen beni hiçbir zaman görmeyeceksin.
Kim olduğunu bile bilmiyorum.
Yaşamı tanıyabilmek için,
Tanımadığım birini seviyorum.
Ben sadece hayalleri seviyorum.
Belki bir gün gerçek olurlar diye,
Sonrasında ise gerçekleri sevmeye başlıyorum.
Ben bile neyi seveceğimi bilmiyorum.
Bu yüzden seni çok fazla sevdim.
Düşleyebileceğin her şeyden daha fazla,
Çünkü senle olmak bir belirsizlik.
Ne seni seviyorum,
Ne de sensizliği.
Ben sadece hayalleri seviyorum,
Bir de seni....