3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
300
Okunma
1. Âl-i İmrân Suresi, 42. Ayet
“Melekler demişti ki: Ey Meryem! Allah seni seçti, seni tertemiz kıldı ve seni âlemlerin kadınlarına üstün kıldı.”
(Âl-i İmrân, 3/42)
— Bu ayet, Hz. Meryem’in ne kadar değerli ve seçilmiş bir kadın olduğunu ifade eder.
________________________________________
2. Âl-i İmrân Suresi, 45. Ayet
“Melekler demişti ki: Ey Meryem! Allah sana, kendisinden bir kelimeyi müjdeliyor. Onun adı Meryem oğlu İsa Mesih’tir. Dünya ve ahirette şanlıdır ve Allah’a yakın kılınanlardandır.”
(Âl-i İmrân, 3/45)
— Burada Hz. İsa’nın doğumu Hz. Meryem’e müjdelenir.
________________________________________
3. Meryem Suresi, 16–34. Ayetler
Meryem / 16. Ayet
Rasûlüm! Kitapta Meryem’in kıssasını da an. Hani o, ibâdet ve tefekkür için ailesinden ayrılıp mâbedin doğuya bakan bir odasına çekilmişti.
Meryem / 17. Ayet
İnsanlarla kendi arasına bir perde çekmişti. Derken biz ona ruhumuzu gönderdik de, ruhumuz kendisine eli yüzü düzgün tastamam bir insan şeklinde görünüverdi.
Meryem / 18. Ayet
Meryem onu görünce irkildi ve: “Şüphesiz ben senden Rahmân’a sığınırım! Eğer sende Allah korkusu varsa çekil yanımdan!” dedi.
Meryem / 19. Ayet
Rûh: “Ben sadece Rabbinin bir elçisiyim. O, beni sana tertemiz bir erkek çocuk bağışlamak için gönderdi” dedi.
Meryem / 20. Ayet
Meryem şaşkınlık içinde: “Benim nasıl çocuğum olabilir ki?” dedi. “Ne evlenip bana bir erkek eli değdi, ne de ben iffetsizlik ettim.”
Meryem / 21. Ayet
Rûh dedi ki: “Evet, öyledir. Fakat Rabbin buyurdu ki: «Bu benim için pek kolaydır. Biz onu insanlara kudretimizin bir alâmeti ve tarafımızdan bir rahmet kılacağız. Artık bu, hükme bağlanmış, olup bitmiş bir iştir.»”
Meryem / 22. Ayet
Nihâyet Meryem Îsâ’ya hamile kaldı ve bu hâliyle uzakça bir yere çekildi.
Meryem / 23. Ayet
Derken doğum sancısı onu bir hurma ağacına dayanmaya mecbur etti. “Âh! Keşke bu hâle düşmeden önce ölseydim de, unutulup gitseydim” dedi.
Meryem / 24. Ayet
Biri ona alt tarafından şöyle seslendi: “Üzülme! Rabbin senin alt yanında küçük bir dere akıttı.”
Meryem / 25. Ayet
“Haydi, şu hurma ağacını da kendine doğru silkele; üzerine olgunlaşmış taze hurmalar dökülüversin.”
Meryem / 26. Ayet
“Ye, iç, gözün aydın olsun! İnsanlardan birini görecek olursan: «Ben Rahmân’a susma orucu adamıştım. O bakımdan bugün hiç kimseyle konuşmayacağım» diye işaret et.”
Meryem / 27. Ayet
Meryem, çocuğu kucağında taşıyarak halkın içine çıktı. Şaşırdılar ve şöyle dediler: “Meryem! Gerçekten de sen görülmedik pek çirkin bir iş yaptın!”
Meryem / 28. Ayet
“Ey Hârûn’un kız kardeşi! Senin baban kötü bir adam değildi; annen de iffetsiz bir kadın değildi!”
Meryem / 29. Ayet
Bunun üzerine Meryem bebeğe konuşması için işaret etti. Fakat onlar: “Henüz beşikteki bir bebekle nasıl konuşabiliriz” dediler.
Meryem / 30. Ayet
Şunları söyledi: “ Şüphesiz ben Allah’ın kuluyum. O bana kitabı verdi ve beni peygamber yaptı.”
Meryem / 31. Ayet
“Nerede olursam olayım beni hayır ve bereket sebebi kıldı. Hayatta kaldığım müddetçe bana namazı ve zekâtı emretti”.
Meryem / 32. Ayet
“Beni, anneme karşı çok iyi davranan bir evlat kıldı. Beni bir zorba, hayırsız bir bedbaht yapmadı.”
Meryem / 33. Ayet
“Doğduğum gün, öleceğim gün ve yeniden dirileceğim günde bana selâm olsun!”
Meryem / 34. Ayet
İşte yahudilerin ve Hristiyanların hakkında şüpheye düşüp tartışageldikleri Meryem oğlu İsa’yla ilgili gerçek söz budur.
________________________________________
4. Enbiyâ Suresi, 91. Ayet
“Irzını koruyan Meryem’i de an. Biz ona ruhumuzdan üfledik. Onu ve oğlunu âlemler için bir mucize kıldık.”
(Enbiyâ, 21/91)
— Bu ayette Hz. Meryem’in iffeti ve Hz. İsa’nın doğumu bir mucize olarak anlatılır.
________________________________________
5. Tahrîm Suresi, 12. Ayet
“İmran kızı Meryem’i de Allah iman edenlere örnek gösterdi. O, ırzını iffetle korumuştu. Biz de ona ruhumuzdan üflemiştik. O, Rabbinin sözlerini ve kitaplarını tasdik etmişti. İtaat edenlerdendi.”
(Tahrîm, 66/12)
— Bu ayet, Meryem’i kadınlara ve müminlere bir örnek şahsiyet olarak gösterir.
Bir sabah sessizlik indi semadan,
Kudüs sus pus olmuş, durmuş zamandan.
Bir kadın eğilmiş duaya derin,
Secdede ağlayan yüce bir serin.
Adı Meryem idi, paklıkla doğdu,
İffetin göğsüne nur gibi kondu.
Ne bir gölge vardı alnında kara,
Rahmetin iziydi yürüdüğü ara.
Bir nida duyuldu arşın katından,
"Meryem! Rabb’in seni seçti kadınlardan.
Bir oğul verecek sana ezelden,
Adı İsa olacak, doğacak senden."
Ne bir el değmişti, ne bir niyet yok,
O ise boyun eğdi: “Bu da Allah’tan.”
Ve doğdu İsa, beşikte bir kelam,
Konuştu bebekken, hayretle selam.
"Ben Allah’ın kuluyum, bir elçiyim ben,
Bana kitap verildi, merhametle sen."
Meryem baktı ona gözünde yaşla,
Kalbine dolmuştu bin rahmet başla.
Ve dünya tanıdı bir mucizeyi,
Annesiyle gelen o pak yüzü,
Meryem’de iffet, İsa’da söz var,
Birlikte doğdular rahmete nazar.
Ey Meryem, sen annesin peygambere,
Göklere yükselen nurdan bir çehre.
Adınla anılır temizlik, sabır,
İsa’yla tamamdır seninle yazgı bir.
şiir:anonim
5.0
100% (4)