3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
286
Okunma
En‘âm Suresi 6:74–79
Tevhid arayışı ve kavmine tebliği
﴾74﴿ İbrâhim, babası Âzer’e, “Putları tanrılar mı sayıyorsun? Doğrusu ben seni de kavmini de apaçık bir sapkınlık içinde görüyorum” demişti.
﴾75﴿ Böylece biz İbrâhim’e göklerin ve yerin melekûtunu görüp kavrama imkânı veriyorduk ki kesin inananlardan olsun.
﴾76﴿ Gecenin karanlığı onu kaplayınca bir yıldız gördü. “Rabbim budur” dedi. Yıldız batınca da “Batanları sevmem” dedi.
________________________________________
﴾77﴿ Ayı doğarken görünce, “Rabbim budur” dedi. O da batınca, “Rabbim bana doğru yolu göstermezse elbette yolunu şaşırmış kimselerden olurum” dedi.
________________________________________
﴾78﴿ Güneşi doğarken görünce, “Rabbim budur; zira bu daha büyük” dedi. O da batınca dedi ki: “Ey kavmim! ben, sizin (Allah’a) ortak koştuğunuz şeylerden uzağım.”
________________________________________
﴾79﴿ “Ben, O’nun birliğine inanarak yüzümü, gökleri ve yeri yoktan yaratana çevirdim ve ben müşriklerden değilim.”
Enbiyâ Suresi 21:51–70
Putları kırması, büyük putun boynuna baltayı asması ve ateşe atılması
﴾51﴿ Biz daha önce İbrâhim’e doğru düşünme yeteneği vermiştik. Biz onu biliyorduk.
﴾52﴿ O, babasına ve kavmine, “Şu kendilerine tapmakta olduğunuz heykeller de ne oluyor?” diye sormuştu.
________________________________________
﴾53﴿ Onlar da “Atalarımızı bunlara tapar bulduk” diye cevap vermişlerdi.
﴾54﴿ İbrâhim, “Doğrusu siz de atalarınız da açık bir sapkınlık içindesiniz” dedi.
﴾55﴿ Onlar da, “Bize gerçeği mi getirdin, yoksa bizimle oyun mu oynuyorsun?” diye sordular.
﴾56﴿ İbrâhim şöyle cevap verdi: “Hayır, sizin rabbiniz, göklerin ve yerin rabbidir; onları O yaratmıştır; ben de bunu ikrar edenlerdenim.”
________________________________________
﴾57﴿ Sonra (içinden şöyle geçirdi): “Allah’a yemin ederim ki siz ayrılıp gittikten sonra putlarınıza bir oyun oynayacağı
﴾58﴿ (Onlar gidince) İbrâhim putları paramparça etti, belki ona başvururlar diye büyük putu bıraktı.
________________________________________
﴾59﴿ (Dönüp durumu gören) putperestler, “Bunu tanrılarımıza kim yaptı? Muhakkak o, zalimlerden biridir” dediler.
________________________________________
﴾60-61﴿ Bazıları, “İbrâhim denen bir gencin bunları diline doladığını işitmiştik” deyince, “O halde, onu hemen insanların önüne getirin, belki birileri şahitlik eder” dediler.
﴾62﴿ “Bunu ilâhlarımıza sen mi yaptın, ey İbrâhim?” diye sordular.
﴾63﴿ İbrâhim, “Hayır” dedi, “Bu işi şu büyükleri yapmıştır. Konuşabiliyorlarsa onlara sorun!”
﴾64﴿ Sonra kendi kendilerine dönüp, “Asıl haktan ayrılanlar sizlersiniz!” dediler.
﴾65﴿ Sonra yine başlarını öne eğerek “Bunların konuşamayacağını pekâlâ biliyorsun” dediler.
﴾66-67﴿ İbrâhim, “öyleyse Allah’ı bırakıp da size ne fayda ne de zarar veremeyen şeylere mi tapıyorsunuz? Size de Allah’ı bırakıp taptığınız bu şeylere de yuf olsun! Siz aklınızı kullanmaz mısınız?” dedi.
﴾68﴿ Putperestler, “Eğer bir şey yapacaksanız, yakın onu ve böylece tanrılarınıza yardım edin!” dediler.
________________________________________
﴾69﴿ Biz de, “Ey ateş” dedik, “İbrâhim’e serin ve zararsız ol!”
________________________________________
﴾70﴿ Ona bir tuzak kurmak istediler; fakat biz onları daha çok zarar eden taraf yaptık.
________________________________________
Meryem Suresi 19:41–48
Babası Âzer ile tartışması ve babasını Allah’a şirk koşmaktan sakındırması
﴾41﴿ Bu kitapta İbrâhim’i de okuyup an! Kuşkusuz o, özü sözü doğru bir insan, bir peygamberdi.
﴾42﴿ Bir gün babasına şöyle demişti: Babacığım! Duymayan, görmeyen ve sana hiçbir fayda sağlamayan bir şeye niçin taparsın?
________________________________________
﴾43﴿ Babacığım! Sana gelmeyen bir bilgi hakikaten bana geldi, bu sebeple bana uy ki seni düz yola çıkarayım.
________________________________________
﴾44﴿ Babacığım! Şeytana kulluk etme! Çünkü şeytan, rahmânın buyruğuna uymamıştır.
________________________________________
﴾45﴿ Babacığım! Allah’ın azabına uğramandan ve böylece şeytanın yandaşı olmandan korkuyorum.
________________________________________
﴾46﴿ (Babası:) “Ey İbrâhim! Sen benim tanrılarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer vazgeçmezsen, andolsun seni taşlatırım; şimdi uzun bir süre gözüme görünme!” dedi.
________________________________________
﴾47﴿ İbrâhim şöyle dedi: “Esen kal! Rabbimden senin için mağfiret dileyeceğim. Çünkü O, bana karşı çok lutufkârdır.
________________________________________
﴾48﴿ Sizden de Allah’ın dışında taptığınız şeylerden de uzaklaşıyor ve rabbime niyaz ediyorum. Umudum odur ki rabbime niyazımdan eli boş dönmeyeceğim.”
Çocuktu henüz, bir garip düşünceyle,
Kavmi tapıyordu taşlara sevinçle.
Bir köy dolusu heykel, bir şehirde nefes,
İbrahim baktı ve sordu: “Bu mudur ilâh, bu sessiz heves?”
Ay doğdu, yıldız kaydı, güneş parladı,
Ama hepsi battı, gitti, sustu, kayboldu adı.
Dedi ki İbrahim: “Ben batıp gidenleri sevmem,
Benim Rabbim her şeyi yaratandır, ezelîdir hem.”
Babasına dedi: “Ey Ata, bu doğru değil,
Putlar ne konuşur, ne işitir, ne bilir hâl değil.”
Âzer kızdı, “Sus!” dedi, “Bu yol bizim eski töremiz!”
Ama İbrahim döndü hakka, terk etti bütün gelenekleri, kimseyi dinlemeyip sessiz.
Bir gün kavmi bayramda uzaklaşınca,
Girdi mabede, baktı putların ortasına.
Bir balta aldı eline, kırdı hepsini birer birer,
Yalnız bıraktı büyüğü, sanki o yapmış gibi eser.
“Kim yaptı bunu tanrılarımıza?” dediler sonra,
“Belki şu genç vardı… adı neydi… İbrahim!” dediler korka.
Getirdiler onu, sorguya çektiler öfkeyle,
“Sen mi yaptın bunu, göster bize delille!”
Dedi ki: “Bakın, balta onun boynunda durur,
Belki büyükleri yapmıştır, sorun, eğer konuşur!”
Utanıp eğdiler başlarını, ama kalpler taş gibi,
Yine de döndüler inkâra, hem kör, hem sağır gibi.
Ateş yaktılar, yığın yığın odunla,
Atın dediler onu, kurtulsun putlar bu zulümle!
Ama o sadece dedi: “Allah bana yeter, O ne güzel vekildir!”
Ve ateş, Rabbin emriyle dedi: “Ey ateş, serin ol, İbrahim için bir güldür!”
5.0
100% (7)